Bugün içim çok sıkılıyor..
Yine hiçbirşeyi doğru yapamıyorum galiba..
Bi kaç gündür ilk defa ölüm fikri o kadar da korkunş gelmedi bana nedense..İntihar edenlerin nasıl olupta böyle bir karar alabildiklerine şaşırıp durmam son buldu iyi anlıorum artık onları.Halbuki geçirdiğim en zor zamanlarda bile bunu hiç düşünmemiştim.Hala da düşünmüyorum ama 'bi an önce..' diyorum bazen artık 'nolucaksa olsun hadiii..' Sonra kızıyorum kendime.Onca derdi tasası akşam nerde uyuyacağını bilemeyen insanlar,savaş altında nolduğunu anlayamayan bebeler varken..Yapma Allahaşkına!Sen kim oluyorsun da ölümü düşünebiliyorsun nasıl bu kadar zavallı hissedebilirsin??
Ama napayım..Hiç bişi tat vermiyoki bazen..Sanki yaşadıklarım bir oyun..Bi beden içine hapsolmuşum ve yok olup gidene kadar onu çekmek zorundayım.Hayatımı iyiye götürmeye çalışırken geçmişim beni bırakmıyor..Yaptıklarım yapmadıklarım..
Olmasını en çok istediğim şey konusunda yanlış yolda ilerliyorum sanki..HErgün düşkırıklıkları,kırgınlıklar,kızgınlıklar yaşadığıma baklırsa evet..Ve bu konuda bi değişiklik yapacak gücüm yok..Evet yok çünkü herşey birbirine bağlı üfff!!
Hiç bişi yapamıyorum..Kendi başıma tek soru çözmedim bugün çok güzel!
Şu cümleye takıldım bugün.Belki de aklımdan hep geçiyordu bu düşünce ama bugün kitapta okurken iyice farkettim sanırım.'Mutluluğu beni en çok mutsuz eden adamda arıyorum hep.'(Ahmet Altan-En Uzun Gece).Ve onu da mutsuz ediyorum sanırım bitmek tükenmek bilmeyen kaygı ve beklentilerimle..
Kendimi kuş gibi hissetmek istiyorum ya da kendimden bi kaç günlüğüne de olsun kaçabilmek!!
__________________
Ben bir başarı hikayesiyim. |