sevgili mert bey (ya da şuan ki duygularımla mert abi mi demeliyim bilmiyorum:) ),
yazdıklarınızı okyup bitirdiğimde yüzümdeki güzel tebessümü farkettim..mutlu olduğumu farkettim.
sorularınızın herbiri güzel birer hediyeydi sanki.okurken anlamaya çalışmaktan çok ruhumu nasıl iyileştirdiklerini,hakiki bir dostun başımı okşaması gibi gelen o duyguyu hissetmeyi seçtimm daha çok.sanki sizlerin gösterdiği ilgi beni şımartıyor biliyo musunuz?:) bunu söylemekte beni şu an biraz utandırsa da mutluyum ve bunu paylaşmak istedim öncelikle.
şimdi cevaplara geleyim.ama şu an kendimi hepsini cevaplayacak kadar hazır hissetmiyorum.fakat yaptığınız bu güzel çalışmayı en iyi şekilde kullanmayı,bundan görebilceğim azami faydaya ulaşmayı düşünüyorum.sorularınızın herbirini duygu,düşüncelerimi yazmak için kullandığım(bayadır boşladığım için belki de bana küsen ) defterime özenle kaydedeceğim bilginiz olsun..ve üzerlerinde düşünüp herbirini cevaplıycam.bunu kendime ödev bildim.ne kadar zaman alır bilmiyorum ama bu derin bir analiz olur sanırım, yapacağım çalışmalara nerden başlayacağım konusunda da ışık tutar bana:)verdiğim cevapları buraya da yazarım.
şu an verebileceğim tek cevap, özür konusuna:) özür diledim, çünkü biranda bi çok şeyi kontrolsüz yazmıştım, kafanız karışır, okumaktan sıkılırsınız daralırsınız diye korkmuştum:( :):)
görüşmek üzere,
sevgiler,saygılar.
__________________
Ben bir başarı hikayesiyim. |