[cemboli]

bugün telkinleri dinlememin 7. günü
ruh hali:mutlu,endişeli,kaygılı
bugün arkadaşlarla buluştuk günüm çok güzel geçti adeta ortamın gözdesiydim kendiimi ifade ederken çok rahattım çok güzel espriler yaptım en önemlisi de bu esprilerime herkes güldü henüz bendeki değişimi farkeden olmadı ama ilerleyen zamanlarda inşallah güzel sözler duyarım ben de hala içimde kaygılar var acaba gene durgun ve mutsuz olacak mıyım?diye.benim tek istediğim hayatımın her evresinde aynı olmak aynı derken bi sürekliliğim olsun bir güün durgun bir günesprili olmak hoşuma gitmiyor.önemli olan zaten sürekllilik bence.bu aralar insanların düşündüklerini ve söylediklerini daha az kafama takıyorum veya acaba nasıl görünüyorum gülerken samimi mi güldüm insanlar benim hakkımda ne düşünüyor demiyorum.
yoğun bir depresyon geçirdiğim için hala kurtulamadım ve hep insanlara mutsuz olduğumu belli etmemeye çalışıyorum.mutsuz olmadığımı göstermeye çalışırken daha yapmacık oluyorum ve daha mutsuz oluyorum.
aslında sorunum ne olduğunu tam olarak bilsem doktoruma da söyleyeceğim ama ne olduğunu kendiim bile ifade edemiyorum,belki de uygun cümleleri kuramıyorum.
bir de kendimi ifade edemediğim için haklı olduğumu kesin bildiğim halde bile haklılığımı ispat edemiyorum edecek kelime ve cümleleri bulamıyorum.herkes çok zeki olduğumu söylüyor bunu testlerle de ispatlamış ve kendim de inanmış biri olarak şu şüpheye düşüyorum acaba benim matematik zekam mı var sadece sözel zekam hiç yok mu diye çünkü hiç kelime üretemiyorum ve insanlarla verimli sohbet edemiyorum.aslında çok güzel şeyler düşünüyorum düşündüğüm şeylerinde doğru olduğunu biliyorum ve başka insanlardan da tasdik alıyorum
kısacası sorun ne bilmiyorum ama ben ben değilim içimdeki ben haydi çık artık.
galiba bi bilinçaldı temizlemesine ihtiyacım var:D.tavsiyelerinizi bekliyorum lütfen benim yaşam koçum olun.sevgilerimle....
cemboli