Tekil Mesaj gösterimi
Alt 11-01-2008, 01:52 PM   #4 (permalink)
Mustang
Guest
 
Mesajlar: n/a
Standart Ynt: Mustang'in Rüzgarı

Sıra geldi 2. onyıla:
Yeni bir mahalle yeni bir ev yeni bir kardeş:Anneannemler Ankara'ya taşındılar annemin
günleri hep orada geçiyor.Ben kendimi anneme beyendirmek için evişlerine başladım.
Hergün iş sorumluğum artarak devam etti. Çocuğa bak bulaşık ,yemek,çamaşır veokul.
Okulumu çok seviyorum.Babam misafir çok sevdiği için evde daima birileri var.
kardeşimle bazen bir yere gitsinler bugün kimse gelmesin diye dilliyorduk.Enbüyük
zevkimiz evde yalnız kalıp kedimizce birşeyler yapmaktı.Mustang yıllarım başlamıştı.
Okulda sınırsız para harcayan bolbol kitap okuyan kendince eğlenen biriolmuştum.
Eve gelince yine köle kendini beğendirmeye çalışan ben fakat hiç memnun olmayan
bir anne.Büyümüş güzel bir genç kız olmuştum.Ben her ne yaparsam yapayım
kedimi hep sevdim kedime hep güvendim kimsennin beni ezmesine izin vermedim.
Babam avukat olmamı istemediği için okul hayatım bitti.Şimdi çok büyük hata
yaptğımı biliyorum ama ne fayda.Annem biz kızların okumasını hiç istemedi.
Ama kız kardeşim onarağmen okudu.Onun zamanına kadar biraz olsun yumuşadı.
Yaş 19 görücüler gelmeye başladı.Yine annem deyeceyim ama beni ilk isteyene
verdiler.Ben bana bu adamı istermisin diye sormalarını beklerken bir baktımki
evlenmişim.Allahtan eşim iyi bir insan tek kusuru annesi ama ne kusur!........
İşte hayatımın benim yönetemediğim 2. onyılıda böyle geçti.
3. onyıl
Evlilik sorunları derken 20 yaşında düşük kilolu bir bebeğin sorumluğu.
Derken Gamze'li hayat :esirgediğim üstüne titrememe rağmen çok küçük.
Narin kırlgan ama annesi gibi mücadeleci bir bebek.Sabahlara kadar uykusuz
geceler.Bu arada annem tam bir anne bana ozamanki yardımlarını unutamam.
Eşim askere gitti.Oradan bana mektuplar yazmış, benimkiler hep iyişeyler
onunkiler anneme gittinmi ,aradınmı bana hep annesini sormuş.25 yaş
2. çocuk Mustafa tam bir tosuncuk 4.100 g Gamze ise1.850g dı.
Hayatımın bu on yıllında benim için önemli olan ikişey vardı.ÇOCUKLARIM...
Onları şartlar elverdiğince iyi yetiştirmeğe çalıştım. Onlar okuldan gelmeden
evde oldum ,onlarla oyunlar oynadık.Birlikte ev piknikleri yaptık,koyun koyuna
uyuduk , birlikte büyüdük.Elimden geldince annemin hatalarını yapmamaya çalışıyorum.

YAŞ 30:
Hiçmemnun olmadığım tek yaşım.Çünki ben geriye dönüp baktığımda kendim için hiç birşey
yapmamışım.Evlen dedikleri için evlenmişim.Çocukların olsun dedikleri için çocuklarım olmuş.
Gerçi buna çok memnunum tek yaptığım iyişey.Evdeki sorunları idare et.
Herşeye benim yerime karar veren birileri var.Benim özğür doğama aykırı işler.
Kendimi kafama balyoz yemiş gibi hissediyorum.Bu bir uyanış:annemin hayatımdan çıkışı.
Yeniden kitap okumaya başlıyorm.Artık kendi arkadaş çevrem var.Annemi ve eşimi tanıştırmı
yorum.Onlar sadece benim arkadaşlarım.Çocuklarım kızım ortaokula oğlum ilkokula başladı.
Bende okul faliyetlerine burada kendime kalıcı dostlar buldum.Mustang rüzgarı esmeye başladı.
Ben ve çevremdekiler birlikte gelişmeye başladık.Okul aile birliği başkanı oldum.Kermesler
düzenledik,güçsüzler yurduna ve çocuk esirgme yurduna geziler düzenledim.Okulda benim
onay vermediğim hiç birşey yapılamaz olmuştu.Eski köhne okulu adam ettik.Bizden sonrakiler
hazıra geldi.Bu arada Gamze'nin özgür günleri başladı.Bu benim Gamze'ye ulaşma çabalarımın
boşa çıkmasını kabul edemiyordum.İkimizin ortak yaptığımız şeyleri listeledim .İkimizde ençok
kitap okuyorduk,böylece onun okuduğu kitapları okumaya başladım.Kitaplar hakkında sohbetlerimiz
başladı.Şimdi birbirimizle her konuda konuşup birbirimize destek oluyoruz.Ben çocuklarımın daima
anneleriyim onların hayatlarında daima gerçekten varım sorunları varken kaçmalarına izin vermem.
Bizdaima sorunları birlikte çözeriz .Onları asla sorunların dışında bıraakmadım.Bende onların sorun
Larının dışnda kalmadım.Onlarla kimi zaman didişerek kimi zaman eğlenerek dolu dolu vakit geçiriyoruz.
İyiki doğurmuşum iyiki varlar.
YAŞ 40:
Hayatımın yönetimi artık benim elimde.Kimseye bana karışma iznini vermiyorum.Kendi kararlarımı alıp
Uyguluyorum.Çevremde birsürü kişi var,beni paylaşamak istemediklerinden hepsi birbirlerleri ile
kavga edip küstüler,eşim "ya bunlar neyapıyorlar ben bile seni bukadar kıskanmıyorum.Sen bunların
Marko Paşasımısın" diye söylenmeye başladı...
Hani denize denizyıldızı atılan bir öykü varya ben de denize çok denizyıldızı atanlardanım.Kendimi buldum ,kim olduğumu biliyorum ...
Hayatımın 40 yılını başkalarının bana dayatıkları gibi yaşadım ama diğer 40 yılını kendimce yaşayacağım...
Kendi dostlarımla, kocaman bir masalarda güzel günlerde,güzel yerlerde yaşamak istiyorum...