İçimdeki sersefil boşlukla boğuşurken ben;
Senin gözlerinin pırıltılı çocuksuluğunda ararken özlediğim seni;
Yine o buhran ve yine o baygın gülüşler gelir aklıma
Senden bir iz olmayan
Sensizliğin solgun gövdesinde sen;
Yaşlı sarmaşıkların elleri gibisin;Sessiz solgun sayfalarda...
Yine o akşamı hatırlarken,Sensiz iskele orada dururken ben;
Yine sessiz,durgun, yine içten gülümserken,
kaybolurum karanlık hayallerimin peşinde.
ve yine sen kaplarsın içimdeki zindanın bir köşesini
ve sen bensiz olan oralarda
bilirim ki özlersin beni ve yarattığımız çocuksu buseleri...
20/06/2002 Etterna