merh arkadaşlar uzun süredir yoktum neden yoktum bende bilmiyorum aslında hayatım zindana döndü belki ondan bilmiyorum hep bilmiyorum zaten bu kelimeden herşeyden kendimden bile sıkılır oldum biliyomusunuz yaklaşık bir aydır gün ışığını görmedim odamdan çıkmıyorum sabaha karşı uyuyorum akşam hava karardığında uyanıyorum ve gergin beni artık çekemez oldum annemin zoruyla kalkıyorum yoksa 24 saat uycam etrafımdaki herkesden soyutladım kendimi bu hayat bana gülmüyor bun anladım 8 ay oldu ve iş bulamıyorum hep neden ya neden diyorum o kadar ii iş geçmişim var ünv mezunuyum çok ii deneyimler oldu ve neden bi firma bile beni görüşemeye çağırma gereği duymaz ya neden neden evde olmak dünyanın en kötü olayıymış çalışırken işimin hiç kıymetini bilemzmişim halbu ki iş olmadan ben yaşayamazmışım bunu 8 ayda anladım eski benden eser yok artık gergin sinirli agresif beni seven insanları kendimden uzaklaştırma konusunda çok başarılıyım mutsuzum çok hemde geceleri düşünüyorum neden ben yaşıyorum diye artık yeter diyorum kendime bile tahamülüm kalmamış sadece annemi düşünüyorum ölürsem annem dayanamaz buna sadece bun düşünüyorum ama resmen bitkisel hayat yaşıyorum yaşamak hayat bana çok ağır artık eski savaşcı ben diye bişey kalmadı 31 yaşındayım ve hayatım uçurumun kenarında sanki kendime sonsuz güvenim vardı hepsi yıkıldı kılıcım kırıldı yorgun savaşcı bile değilim yeniğim bu hayata yenik
telkinleri dinlemeyide bıraktım belkide artık hiçbişeye inancım kalmadı kendime kalmamış ki başka şeylerde buluyum