[shamanic]

ben bu mektubu yıllar önce okuduğumda çok ağlamıştım..




1854 yılında a.b.d. başkanı yazdığı bir mektupla amerikaya gelen beyaz göçmenlere
toprak bulmak amacıyla kızılderililerden toprak istemiş ve
"bu isteği kabul edilecek olursa, kızılderililere rahatlıkla yaşayabilecekleri bir bölgenin ayrılacağını bildirmiştir.

topraklarının büyük bir bölümü zaten beyazlar tarafından zorla ellerinden alınmış olan kızılderili reisi seattle
bir söyleviyle a.b.d. başkanına yanıt vermiş ve bu yanıt mektup olarak a.b.d. başkanına gönderilmiştir.
mektubun aslı amerika, seattle, squamish müzesinde korunmaktadır.

insan ve doğa diyalektiğini en güzel dile getiren metinlerden biri olarak günümüzde değeri daha çok anlaşılmaktadır.


şef seattle'ın mektubu super

yüzyıllardır halkımın üzerine merhamet gözyaşları döken şu sonsuz gökyüzü bir gün değişebilir.
bugün açık gözüken gökyüzü yarın bulutlarla kaplanabilir.

sözlerim, asla yer değiştirmeyen yıldızlar gibidir.
şef seattle her ne söylerse, washington'daki büyük şef ona, güneşin ya da mevsimlerin dönüşüne inandığı ölçüde inanabilir.

washington'daki büyük şef bize dostluk ve iyilik dilekleriyle birlikte bizden topraklarımızı satın almak istediğini bildirmiş.
onun, bizim arkadaşlığımıza çok fazla ihtiyacı olmadığını biliyoruz.

merak ediyoruz ki; gökyüzünü ve toprağın sıcaklığını nasıl satın alabilir ya da satabilirsiniz?
bunu anlamak bizler için çok güç.

bir zamanlar insanlarımız bu topraklara tıpkı rüzgarda kıvrımlanan deniz dalgalarının kabuklu kuru yüzeyleri kapladığı gibi yayılmışlardı.
çok uzun zaman geçti ve o büyük kabileler artık hüzünlü bir anı oldu.

bu toprakların her parçası halkım için kutsaldır.
çam ağaçlarının parıldayan iğneleri, vızıldayan böcekler, beyaz kumsallı sahiller, karanlık ormanlar ve
sabahları çayırları örten buğu; halkımın anılarının ve geçirdiği yüzlerce yıllık deneylerin bir parçasıdır.

ormandaki ağaçların damarlarında dolaşan su, atalarımızın anılarını taşır; biz buna inanırız.
beyazlar için durum böyle değildir.
bir beyaz, öldükten sonra yıldızlar alemine göç ettiği zaman, doğduğu toprakları unutur.
bizim ölülerimiz ise bu toprakları unutmaz.
çünkü kızılderili, gerçek anasının toprak olduğuna inanır.

washington'daki büyük beyaz reis bizden toprak almak istediğini yazıyor.
bu bizim için büyük bir fedakarlık olur.

büyük beyaz reis, bize rahat yaşayacağımız bir yerin ayrılacağını, bize babalık edeceğini,
biz kızılderililerin ise onun çocukları olacağımızı söylüyor.
bu önerinizi düşüneceğiz.
ama yine de bunun kolay olmayacağını itiraf ederim.
çünkü bu topraklar bizim için kutsaldır.

nehirlerin ve ırmakların suyu, bizim için sadece akıp giden su değildir;
atalarımızın kanıdır aynı zamanda.
bu toprakları size satarsak, bu suların ve toprakların kutsal olduğunu çocuklarınıza öğretmeniz gerekecek.

biz nehirleri ve ırmakları kardeşimiz gibi severiz. siz de aynı sevgiyi gösterebilecek misiniz kardeşlerimize?

biliyorum, beyaz adam bizim gibi düşünmez.
beyazlar için bir parça toprağın diğerinden farkı yoktur.
beyaz adam topraktan istediğini almaya bakar ve sonra yoluna devam eder.
çünkü toprak beyaz adamın dostu değil, düşmanıdır.
beyaz adam topraktan istedigini alınca başka serüvenlere atılır.

beyaz adam annesi olan toprağa ve kardeşi olan gökyüzüne,
alıp satılacak, işlenecek, yağmalanacak bir şey gözüyle bakar.
o'nun bu ihtirasıdır ki, toprakları çölleştirecek ve herşeyi yiyip bitirecektir.

beyaz adamın kurduğu kentleri de anlayamayız biz kızılderililer.
bu kentlerde huzur ve barış yoktur.
beyaz adamın kurduğu kentlerde, bir çiçeğin taç yapraklarının açarken çıkardığı tatlı sesler,
bir kelebeğin kanat çırpışları duyulmaz.

belki bir vahşi olduğum için anlayamıyorum ama, benim ve halkım için önemli olan şeyler oldukça başka.
insan bir su birikintisinin etrafına toplanmış kurbağaların, ağaçlardaki kuşların ve doğanın seslerini duymadıkça, yaşamın ne değeri olur?

bir kızılderiliyim ve anlamıyorum.
biz kızılderililer, bir su birikintisinin yüzünü yalayan rüzgarın sesini ve kokusunu severiz.
çam ormanının kokusunu taşıyan ve yağmurlarla yıkanıp temizlenmiş meltemleri severiz.

hava önemlidir bizim için. ağaçlar, hayvanlar ve insanlar aynı havayı koklar.
beyaz adam için bunun da önemi yoktur.

ancak size bu toprakları satacak olursak, havanın temizliğine önem vermeyi de öğrenmeniz gerekir.
çocuklarınıza havanın kutsal olduğunu öğretmeniz gerekir.
hem nasıl kutsal olmasın ki hava?
atalarımız doğdukları gün ilk nefeslerini onun sayesinde almışlardır.
ölmeden önce son nefeslerini de gene bu havadan almazlar mı?

toprak satmamız için yaptığınız öneriyi inceleyeceğiz.
eğer önerinizi kabul edecek olursak, bizim de bir koşulumuz var:
beyaz adam bu topraklar üzerinde yaşayan bütün canlılara saygı göstersin.

ben bir vahşiyim ve başka türlü düşünemiyorum.
yaylalarda cesetleri kokan binlerce buffalo gördüm.
beyaz adam trenle geçerken vurup öldürüyor bu hayvanları sadece eğlenmek için.
dumanlar püskürten bu demir atın bir buffalo'dan daha değerli olduğuna aklım ermiyor.
biz sadece yaşayabilmek için avlardık buffalo'ları.

bütün hayvanları öldürecek olursanız nasıl yaşayabilirsiniz?
canlıların yok edildiği bir dünyada insan ruhu yalnızlık duygusundan ölür gibi geliyor bize.
unutmayın, bugün diğer canlıların başına gelen yarın insanın başına gelir. çünkü bütün hepsinin arasında bir bağ vardır.

şu gerçeği iyi biliyoruz:
toprak insana değil, insan toprağa aittir.
ve bu dünyadaki herşey, bir ailenin fertlerini biribirine bağlayan kan gibi, ortaktır ve biribirine bağlıdır.
bu nedenle de dünyanın başına gelen her felaket insanoğlunun da başına gelmiş sayılır.

bildiğimiz bir gerçek daha var:
sizin tanrınız bizimkinden başka bir tanrı değil.
aynı tanrının yaratıklarıyız.
beyaz adam bir gün bu gerçeği de anlayacak ve kardeş olduğumuzu farkedecektir.
siz tanrınızın başka olduğunu düşünmekte serbestsiniz.
ama hepimizi yaratan tanrı için kızılderili ile beyazın farkı yoktur.
ve kızılderililer gibi tanrı da toprağa değer verir.
bu toprağa saygısızlık, tanrının kendisine saygısızlıktır.

beyaz adamı bu topraklara getiren ve kızılderiliyi boyunduruk altına alma gücünü veren tanrının adaletini anlayamıyoruz.
tıpkı buffalo'ların öldürülüşü, ormanların yakılışı, toprağın kirletilişini anlamadığımız gibi.

bir gün bakacaksınız gökteki kartallar, dağları örten ormanlar yok olmuş, yabani atlar ehlileştirilmiş ve her yer insanoğlunun
kokusuyla dolmuş. işte o gün insanoğlu için yaşamın sonu ve varlığını devam ettirebilme mücadelesinin başlangıcı olacak.

gündüz ve gece bir arada olamaz.
kızılderililer her zaman beyazlardan tıpkı sabah sislerinin güneşten kaçtığı gibi kaçmışlardır.
bütün bunlara rağmen, teklifinizi tartışacağız.
ve umuyorum ki, halkım bunu kabul edecek ve büyük beyaz şef'in vaadettiği üzere beraber barış içinde yaşayacağız.

böylece ay birkaç kez daha doğacak, bir kaç kış daha geçecek.
bu geniş topraklara yerleşmiş ve mutluluk içinde yaşamış olan neslimiz,
daha önce bizden daha güçlü ve daha umut dolu yaşamış insanlarımızın mezarları başında yas tutacaklar.

ama, niye insanlarımın kaderi için yas tutayım ki?
tıpkı deniz dalgaları gibi kabileler kabileleri, uluslar ulusları takip ediyor.
bu doğanın düzenidir ve teessüf gerekmez.

yok oluşumuz çok uzak olabilir ama kesinlikle bir gün gerçekleşecek;
son kızılderili yok olup, kabilemin hatıraları beyazlar için bir tarih olduğunda, bu kıyılar kabilemin görünmez cesetleriyle kaynaşacak.
çocuklarınızın çocukları kendilerini bir dükkanda, bir yolda, boş bir yerde yalnız olarak düşündüğünde aslında yalnız olmayacaklar.

dünyanın hiçbir yerinde tamamen ıssız bir yer yoktur.
geceleri, şehir ve kasabalarınızın caddeleri boşalmış gibi görünse de, aslında, bir zamanlar oralarda yaşamış
ve bu güzel toprakları gerçekten seven ruhlarla dolu olacaktır.
beyaz adam asla yalnız kalamayacaktır.
beyaz adamın, benim insanlarıma saygı göstermesini sağlamalısınız, çünkü; ölüler güçsüz değildir.
ölü mü dedim?
... !
ölüm diye birşey yoktur ki, sadece dünya değiştirir insan.

şef seattle, 1854