Ben sabahları erken kalkıp camı kapıyı açıp bulabildiğim temiz havayı koklarım .sabahın o dinginliğini,dinlerim ,kendimi
huzurun kolarına bırakırım.Sonra insanlar kalkıp işlerine gidenler onlara kendimce isimler veririm.Onlara hikayeler
bulurum,kimi iyimser ,kimi bıkkın ,kimi daha uyanmamış en çokta çocuklara üzülürüm.Anneleri veya babaları tarafından
çekiştirilerek götürülen.Benim insanlarım vardır akalarından dua ettiğim.Ben hep kendimi kocaman bir çınara benzetirim.
Her dalında başka bir sevgi her yaprağında başka insan olsun.
