Sevgili sezennl senin yaşadıklarını bende 2005 in haziran ayında yaşadım. Lütfen kendini olana bırak ve en hayırlısını iste. Çok zorlu ve zahmetli bir iş şu tedavi süreci. Ben bunları yaşarken hep kendimi bebekler doğmuş hatta büyümüş evin içinde koştururlarken hayal ettim. Transferden sonra bir gün dinlenip işimin başına geri dönmüştüm.Biliyorsundur her halde transferden sonraki ilk yarım saat önemli eğer tutmuşsa o zaman tutuyor.Lütfen çok rahat ol. Çünkü evde oturup sürekli ne olacak diye beklemek insanı kasar diye düşünmüşüm ve 12 günlük sürenin nasıl geçtiğini hatırlamıyorum.
Hamile olup olmadığımı öğrenmek için doktora gittiğimiz o gün eşim ne kadar rahatsın demişti. Öyle kendimden emindimki anlatamam. Şimdi benim minik cadılar şubat'ın 13 ünde 2 yaşını bitirecekler. İnşallah sende sağlıkla bebeğini yada bebeklerini (ben ikiz doğurdumya sanki her hamile ikiz doğuracak gibi geliyor bana)
sağlıkla kucağına alırsın. Çok güzel bir duygu bugünleririn değerini bil ve hiç birşey için endişelenme.Herşey çok güzel olacak buna inan. Canım kızlardan rahat yok yazdırmıyorlar bak doğurunca beni anlayacaksın.
meleklerine iyi bak......