Bugün evde yalnızım biri var ama onu saymıyorum .Her nekadar hayatımı etkilemeye çalışsada benim için yok.
İnsan ne kadar kötü olabilir diye düşünüyorum.Ben 25 yıllık evliyim ,kayınvalidemin bana yaptığı iyilik ve kötülükleri
düşünüyorum.Ama abartmıyorum bana yaptığı hiç iyilik yok.Hep ondan gelebilecek kötülüklere karşı kendimi korumaya
çalıştım.Kendi mutsuz bir insan ve çevresindekileride mutsuz eden biri.iki yıldır bizimle yaşıyor,bir düşünün hiç sevmediğiniz
biri ileyaşamak çok zor.Bize taşındığı zaman ben bütün ön yargılarımı bir kenara bırakıp yeni bir başlangıç yaptım.Ama nafile
kötüyü değiştiremiyorsun.Artık onun için nefret bile etmiyorum.Çünki nefrete bir duygudur ona karşı hiç birduygu hissetmiyorum artık onu yok sayıyorum.Onun için bugün yalnızım birde şu gürültü olmasa...İnsanların dünyanın
merkezine kendilerini koyup başkalarından bir şeyler beklemelrine ve bu yüzdende mutsuz olmalarına hayretle bakıyorum.
DünAyşe Kulinin vedasını bitirdim çok güzeldi.İyi bir kitap güzel bir kahve vebirde sesizlik. Bu gün biraz siteyi gezeceğim.
