Sevgili siyah senin yaşantını harab etmişler okuduklarımın bir kısmını değişik açılardan bende yaşadım.Annem beni
kardeşimin yerine onun yaptığı yaramazlıkların yerine de döverdi.Oda çok sıkıntılı zamanlar geçirmşiti şimdi uzaktan
bakınca anlıyorum.Ama bu tabiki mazeret olamaz.Senin ablan benim kız kardeşim annelerin gözdelerinden nefret
ediyorum.Benimde eşimi ailem seçti görücü usulü evlendim.Benim ailem benim evime hükmetmeyekalktılar.Ama kayınvalideyi
hesabakatmamışlardı.İki aile arasında çekiştirilmekten kendi önümüze bakamadık.Hayatımızı engellerle mahvaetiler.Eşim ne
zaman şehir dışı bir iş bulsa karşı çıktılar.Şimdi hepsi bizi suçluyorlar.Eşim artık benim ailemle görüşmüyor.Oh çok rahatım
birbirlerini göremedikleri için birbirlerine kusur bulamıyorlar.Bunu söylemek kolay uygulamak zor çünkü insan en çok sevdiklerine ve onların yaptıklarına kırılıyor.Ben artık beni sevmeyenleri ,üzenleri sevmiyorum onların yaptıkları beni
ancak o an yoruyor.Ben kim bana nekadar gelirse okadar gidiyorum.Başkalarının sevmemi istediği değil kendi istedikleimi
seviyorum .Onlar istediği için kimseye küsmüyorum.Artık önüme baıyorum.Bu günümü şu anı nasıl yaşarım onu düşünüyorum.Kendi içinde bir çok şeyi hep bir anda havalandırmışsın şu ansanki bahar temizlği yapıyorsun .
Sana kolay gelsin...Hiç kimse senin kadar değerli değil bunu unutma
