[Vodoo]

Ben kimim- neyim- ne istiyorum-ne yapıyorum-ne yapmalıyım....

Kendimi arıyorum.Asıl beni arıyorum.İYİ EVLAT -İYİ KARDEŞ- İYİ EŞ -İYİ ANNE olmak için bazen alttan alan ama çoğunlukla doğrularından ödün vermeyen biriyim.Kendi doğrularım ne kadar doğru?İşte burda tıkanmanın yoğunlaşıp filmi geriye sarmaya aldığım anın başlamasıdır...Senaryoyu incelemeye başlıyoruz hep beraber beni arıyoruz.This is my life this is my story:))


Önce erken doğumda ilk evlatlarını kaybeden 1 kız 1 erkek çocuktan sonra kaza eseri istenmeyen çocuk olarak dünyaya gelen bu bebek her ne kadar istenmese de gerçekten sevgi ile büyütülmüştür.Her ne kadar abla ve abisi seni cami avlusundan aldık diye onu şaşkınlığa uğratmaya hatta zaman zaman inandırmaya çalışsalar da bu çocuk sevildi ailesi tarafından...

misafirleri eksik olmayan geleni gideni bitmeyen bir evde büyüdü.Kalabalıklar içindeydi.Yalnız kalmak ailece daha fazla zaman geçirmek için akrabalardan daha uzak bir yere ufak kız 4 yaşındayken taşındılar.Taşındığı zamanı o günü çok net hatırlıyor şimdi bile:))) 4 yaşında ağzında halaa emzikle dolaşan kendinden son derece emin kendine güveni olan bu kızı yeni apartmanlarında sevmeyen yoktu.Hafta sonları anneanne ve dedesine gidilir kuzenlerle oynanır biraz buruk bir şekilde ayrılmanın verdiği kırıklıkla eve dönülürdü.

Annesi onu yanından ayırmaz ablası ve abisine ezdirmezdi.Nereye gitse çanta gibi onu da yanında taşırdı:)))
okul zamanı geldiğinde anne ve küçük kız ayrılmakta çok zorluk çektiler.Anne evde küçük kız okulda çok ağladılar.Hattabir gün öğretmenine öyle bir yalan söyledikiiiii:))))Ben evde olmazsam babam annemi döver benim annemin yanında olmam lazım dedi.Öğretmen anne ve babayı okula çağırdıkların da anne ve baba ne söyleyeceklerini bilemez inandırmak için durumun aslını anlatabilmek için epey bir ter dökerler.o günden sonra küçük kız ağlamayı keser:))))Artık evde ne tarz bir konuşma olduğunu tahmin edebilirsiniz.Fakat bu olaydan sonra öğretmen küçük kız ve ailesinin hala devam eden çok güzel dostlukları başlar.Dünya görüşünde kitap sevgisinde küçük kıza binlerce şey katar.

Amaaaaa anne hep mutsuz memnuniyetsiz hep şikayetçiydi hep hastaydı nasılsın deseler hiç bir zaman iyiyim demezdi hep şikayet ederdi birşeylerden.Aslın da kahkahası o kadar güzeldiki annesinin ......
Bazen çocuklarınıda kırardı üzerdi bağırırdı.Böyle zamanlarda küçük kız annesinin bu haline bakıp BEN ASLA BÖYLE BİR ANNE OLMAYACAĞIM derdi.

Yıllar yıllar böyle geçti.Küçük kız büyüdü.Okudu okullarını bitirdi.Sevdiği bir işte çalışmaya başladı.Ablası evlendi uzaklara çok uzaklara gitti.Abisi ve kendisi annesi babası beraber kaldılar bir süreliğine.Daha sonra onlarda çok yakın tarihlerde evlenecekler.

Haksızlığa tahammül edemeyen asi bir tavrı vardı.Nedense hep ezileni hor görüleni hemen korur kollar ama is kendine gelince karşısındakini kırmamak için çabalar hep karşısındakini düşünür kendini düşünmez bir hal alırdı.Hayata bakışıda kötümserdi.Olaylara iyi yönden bakmaz hep kötüsünü düşünür hep negatifini değerlendirirdi. DEnge burcuydu teraziydi başkasına hak adalet dağıtan bu Robın Hood kendine gelince zembereğinden çıkmış gibi sağa sola çarpardı.Dengesizde kendine......

Bugünlük bu kadar devamı olacak:)))