Siyahcığım benim yukarıda kastetiğim kötü annem değil kayın validem.Onunla yaşadıklarımızı düşündüğümde hayatımızı
ne kadar kısır çekişmelerle geçirdiğimizi görüyoruz.En güzel zamanlarda mutlaka bizi mutsuz edebilecek bir şeyleryaptı.
Onunla yaşadıklarım annemle yaşadıklarımla kıyaslanamaz bile.Ama bana en çok acı veren annemle olan çünki insan
kendisine hayat veren birine körü körüne bağlanıyor.Doğuştan o insanı seviyor, güveniyor ve bağlanıyorsunuz.Ben
bir annenin evladından hayatın acısını çıkarmasını her yükü o küçüçük omuzlara yüklemesine kızgınlığım.Kayınvalidem
le yaşadıklarım beni çok üzmesine rağmen onu birçok kişi ile paylaştım,beni sıyırdı geçti.Ama annemle yaşadıklarım
Bir on sene öncesine kadar farkında olsamda dile getirip paylaşmadığım şeylerdi.Bu yüzden derinlere indi.Onunla
hesaplaşmam yüzleşmem bu yüzden bana ağır geliyor.Kısacası ne yaparsanız yapın hayatınızda hiç kimseyi o
istemezse mutlu edemezsiniz.Hayatınızdaki öncelikler sırasının başında siz olun.Biz eşimle ikimizde anne özürlüyüz.
Oda annesinden çok çeki ve halada çekiyor.Çekim yasaında benzerler birbirlerini çekerlerya bende kendime bütün
anne özürlüleri çekerim.Artık kendime bir gün yapmaya karar verdim nostalji günü .O gün geçmişle olan hesabımı
yapıp diğer günler bu günü yaşayacağım bakalım sonuç ne olacakAllah hepimizin yardımcısı olsun.
