[siyah]

Günaydın
Bugün daha iyi bir gün kendimdeki değişimi ilk defa dün kabul ettim. Dün annem anjiyo oldu. Çok heyecanlıydı korkuyordu ilk defa bir iki yetişkin olarak yanyana oturuyorduk o çocukluğumda dizlerimi titreten kadın değildi ne kadar minyon ne kadar ufak tefekti içimde ne korku vardı ne öfke yaşamın üstüne gitmiş herşeye rağmen dedimdedikliğiyle kendi isteklerini yerine getirmişti... Annemle ben yanyana ama ben çocuk değilim içimde ne acı var ne öfke sadece ilgi isteyen bir insan korkularının yatışmasını bekleyen...
Koridorda ablamla birlikte bekledik benimle konuşmuyor hala içinde üstünlüğünü göstermek isteyen bir yan içimde ne öfke var nede birikmiş haksızlıklar ben büyümüşüm ben annemin annesi ablamın ablası....
Gerektikçe konuştum onunla içimde öfke yok... Ben büyümüşüm yanımda çocuk annem ilgi ve şefkat isteyen...
Yanımda eşim daha düne kadar kaybetmekten korkmadığım herzaman yanımda herzaman az konuşan çok destekleyen halimdeki prens olmayan her daim vefalı... Dün ben hayattaki yerimi kabul ettim... Hayalimde çok okuyan entellektüel herşeyi bilen bir eş vardı yanımda taşımak istediğim ama dün kabul ettim yanımda taşıdığım yada beni taşıyan insan çok daha değerliydi dün ben hayattaki yerimi üstlendiğim görevi doldurduğum boşluğu kabul ettim...
Sevgili mustang bunları senin günlüğünde hayalayaz'ın her daim yanımda hissettiğim güzelliğinde burada paylaşmak istedim. İyi bir gün dileğiyle...