[siyah]

Bende sizleri ve burda olmayı seviyorum hiçbirinizi fiziksel olarak tanımıyorum ama o kadar çok şey paylaştıkki... Dün benim doğum günümdü (kendime acıma günüm) yani geçen senede dahil öyle geçirdim her doğum günümde içimdeki yara biraz daha derinleşirdi. O kadar çok odaklanmıştımki annemle yaşadığım geri çevrilişlere bir hafta önce ablamın doğum gününü kutlar benimkini es geçer yada mutlaka bir ayrım yapar yada canımı acıtacak bir şeyler yapardı benim canımda zaten hazır acımaya tetikte acıyı kapmak için ama dünü öğle yaşamadım arkadaşlarım eşim çocuklarım bana çok güzel bir gün ve neredeyse iyiki doğmuşum dedirtecek bir gün hediye ettiler... Son oniki yılımı anne ve abla sevgisine odaklanarak geçirmişim benim beklentim artıkça onlarım kabalıkları artmış sanki aklımda başka hiçbirşey yok sadece onları düşünmüşüm o kadar çok şeyi ihmal etmişimki sanırım kendime ve hayata çevreme hiçbirşey katmamışım ölü gibi ruh gibi tam oniki yıl. Demektir ki hayata hiç inanmamışım bu süre içinde . Kabuğumu her geçen gün dahada kalınlaştırmışım bu zıhtan sızabilmek ancak çok inatçı insanların israrı ile olmuş bu gün buradayım mutluyum iyi varım inşallah... Kızım Su senin çocuğun olduğum için çok mutluyum yazmış.... İnşallah her geçen gün hayatla dahada barışır kendime ve çevreme yararlı olurum... Sevgiler