Konfüçyus, kimi insanlara birşey öğretmenin en iyi yolunun bunu örneklerle göstermek olduğunu biliyordu.
Bu yüzden sınıfın tam karşısına geçti. Eline bir vazo aldı, tüm öğrencilerin görebileceği şekilde vazoyu havada tuttu.
Diğer elinde elma vardı.
Öğrencilerin meraklı bakışları arasında, elmayı vazonun içine bıraktıktan sonra, vazoyu yere koydu ve şöyle dedi :
'Elmayı vazodan çıkarmayı başaran öğrenci, elmayı yiyebilir.'
Çocuklardan biri acıkmıştı, ilk o davrandı ve elini vazonun Dar ağzından içeri soktu. Elmayı yakaladı, çıkarmaya çalışıyor AMA başaramıyordu.
'Elimi çıkaramıyorum !'
Konfüçyüs 'Elmayı sıkı sıkı tutmaktan vazgeçmediğin sürece, elini çıkartman mümkün olmayacaktır' dedi.
Çocuk elmayı elinden bırakmak istemiyordu ; AMA sonunda zorunlu olarak bıraktı.
Elini vazodan çıkardığında, yüzünde şaşkınlık okunuyordu.
'Elmanın vazodan nasıl çıkarılabileceği konusunda sizin bir fikriniz var mı?'
Konfüçyüs vazoyu yerden alıp ters çevirdi. Elma vazonun içinden yuvarlanıp avucunun içine düştü.
Çocukların hepsi gülmeye başladı. Aslında o kadar basit birşeydi ki bu.
Konfüçyus 'Fakat bu, göründüğü kadar basit değil' dedi.
Elmayı havada tutuyordu konuşurken.
'Bazen birşeyi gerektiğinde bırakabilmek zor bir iştir.
Onu bırakabilmek de bir beceridir. super
Eğer bir şeyi tuttuğunuzda, ulaşmak istediğiniz şeyi engellediğini görüyorsanız, o zaman onu özgür bırakmalısınız.
yaptığınız şeylerle bir türlü olumlu bir sonuca ulaşamıyorsanız, o zaman buna son vermelisiniz. dusun
İşte ancak o zaman hedefinize ulaşabilirsiniz. '
alıntı ......... ......... ......... .
bu bana Hintlilerin maymun yakalama yöntemini hatırlattı;
Hintliler ağzı dar bir kavanozun içine Fındık, Ceviz, İncir, badem vb. koyup, bir ağaç dibine, sağlam bir misina ile bağlayarak bırakırlarmış. Adamlar ayrılınca Maymun hemen ağaçtan inip, elini kavanoza sokup, yemişleri avuçlarmış. Ama ondan sonra dolu avucunu bir türlü kavanozdan çıkartamazmış. Kendisini yakalamaya gelenleri gördüğü halde, yemişlerden vazgeçmeyi başaramadığı için yakalanmaktan kurtulamazmış 
bazen önümüzdeki fırsatları göremiyor...bazende gördüğümüz halde egomuzun kurbanı oluyoruz belki de...
özbenliğimizi ve değerimizi keşfedip farkındalığımızı arttırdığımızda...hedefe varmak da daha kolaylaşabilecek sanırım sevgiyle 