[Belgin ∞]

7/4



Geçmişinizden bilgelik ve özgürlük kazanabilmek için yaşamınızda vuku bulmuş tüm olayların sorumluluğunu üstlenmek kendi kendinize, ‘Bunu ben yaptım.’ Diyebilmek anlamına gelir. Dünyanın size bir şeyler yapması ile sizin kendinize bir şeyler yapmanız arasında büyük bir fark vardır. Yaşamınızda vuku bulan olayların ve bu olayları yorumlayışınızın sorumluluğunu üstlendiğinizde, siz bir çocuğun dünyasından çıkıp bir yetişkinin dünyasına girersiniz. Yaptıklarınızın ve yapmadıklarınızın sorumluluğuna sahip çıkarak, ‘Neden ben?’ yaklaşımını, ‘Bu benim başıma geldi, çünkü benim bir dersi öğrenmem gerekiyordu. Bu benim yolculuğumun bir parçasıydı,’ yaklaşımına dönüştürebilirsiniz.

Nietzche’ye göre, geçmişimizin yok olmasını dilemek, kendimizin yok olmasını dilemektir. Geçmişimizle uzlaşıp barışana dek hayatımızı belli bir yönde yönlendirmek neredeyse olanaksızdır. Hayatımızda vuku bulan her önemli olay dünyaya ve kendimize bakışımızı değiştirir. Tüm geçmişimizi yeniden gözden geçirmek, genelde baş edilemez bir şey olarak görülebilir. Ama, o sürecin gerekli bir parçasıdır. Geçmişimiz yol gösteren ve öğreten bir nimettir ve o olumsuz olduğu kadar çok olumlu mesaj da taşır.

Acımız bizim en büyük öğretmenimiz olabilir. O bizi kendi başımıza asla gitmeyeceğimiz yerlere götürür. Kaç insan, ruhunun yolculuğunu bulup gerçekleştirebilmek için yirmi yılını acı çekerek geçirmeyi seçer? Eğer ben o kadar acı çekmeseydim, hala Miami Plajı’nda bir yarış teknesinin güvertesinde zil zurna sarhoş bir halde güneşlenerek kendimden söz ediyor olabilirdim. Olumlu ve olumsuz her şey beni bugün bulunduğum yere getirdi. Şimdi sahip olduğum şeye sahip olabilmek için tüm o acıyı tekrar çekmeyi seçer miydim? Yanıtım evettir! Ben geçmişimi ve çektiğim tüm acılarımı kutsuyorum. Ama, karanlığımı benimseyip kucaklamadan önce ondan nefret ediyordum. Çektiğim acıya içerliyor ve acı çekmez görünen insanlara da içerliyordum. Eylemlerimin sorumluluğunu kabul etmem uzun bir zaman aldı. Hiçbir şeyin sorumluluğunu almamak için çok uğraştım. Ancak hayatımın daha iyi bir versiyonuna bakmaya hazır olduğumda Tanrı’nın bana bir şey öğretmeye çalıştığını ve ancak o karanlıktan geçersem bulabileceğim özel bir armağana sahip olduğumu idrak ettim. Bugün –gitmem gereken yere gidebilmek için neyin gerekli olmuş olduğunu öğrenmek üzere- geçmişimde vuku bulmuş her olayın tüm sorumluluğunu almaya çalışıyorum.

Sorumluluk üstlenmek muazzam bir iştir. Çoğumuz hayatımızda yarattığımız iyi şeylerin sorumluluğunu üstlenmeye gönüllüyüzdür, ama genelde kötü şeylerin sorumluluğunu üstlenmeye direniriz. Biz sorumluluk üstlendiğimizde, her şey tarafından güçlendirilebiliriz. Vuku bulan bir şey tarafından incinsek ya da utansak bile, onun bir biçimde, hayallerimizi gerçekleştirmemize ya da ruhumuzun yolculuğunu yönetmemize yardımcı olduğu bilgisiyle huzur bulabiliriz. Kendimize bakıp ‘Dünya benim tuvalimdir ve ben kendime değerli bir ders öğretmek için bu olayı hayatıma çektim,’ diyebiliriz. Biz olup biten her şeyden sorumlu hale geliriz. Evrene, ‘Ben kendi realitemin kaynağıyım,’ deriz. Bu sizin yaşamınızı değiştirebileceğiniz güç yeridir...