Konu başlığını görünce yazmadan geçemedim.Benim Gamze'yle yaşdığım en zor anlarım.Zaten minicik doğmuş anne sütü kesildiği içn alamamış garibim.Şimdiki gibi mamalar nerde herşeyi kendimiz yapmak zorundayız.Bir sebze çorbası için saatlerce uğraş pişir blender den geçir kuzucuk yesin diye iki kaşık yedikten sonra hepsini çıkarıyordu.
Pesetmek yok devam o çıkardıkça yılmadan yeniden.Zafer benim...sabah ağzına verdiğim köfteyi öğlen yutuyordu-ama yılmak yok akşama kadar 3 köfte yediriyordum.Sabah kahvatısı öğleye kadar öğlen yemeği akşamakadar akşam yemeğide yatıncaya kadar bitiyordu .Yılmadım sonunda ben kazandım .Liseyi bitirinceye kadar zayıf olan kızım şimdi rejim yapıyor .Bende onun rejimlerini sabote ederek intikamımı alıyorum.
