Herkese MerhabaLar..
Bugün Varya Atom Bombasıyım Desem Yeridir.. Şu An Telkinlerin Etkilerini Doruk Noktasında Yaşadığımı Hissediyorum.. Mesela Tepkilerin Daha Net OLması Etkisi Son Aşamasında.. Hele Bugünkü OLay Bunun Kanıtı Resmen.. Okuldan Çıktım Böyle Yorgun Bir Halde.. Bindim Otobüse.. Böyle Güzel Tıngır Mıngır Gidiyoruz..
Neyse Bir Kadının (Yaklaşık 45 Yaşlarında Falandı .. ) Telefonu Çaldı.. Öyle Konuştu Konuştu Ben Sinir OLmaya Başladım.. Çünkü Otobüslerde Telefonla Konuşmak Yasak (ABS Sebebiyle.. ) Bende Dayanamadım Böyle Tam Kendine Güvenir Bir Ses Tonuyla "Hanımefendi Lütfen Telefonu Kapatırmısınız ? " Dedim..
Kadın İLk Önce Aldırış Etmedi Ama Ben İyicene Üsteledim Önceki Sözümü.. Sonra Biraz Kızgın ve Biraz Utanmış Halde Telefonu Kapadı.. Heralde Otobüsteki Diğer Kişilerde Bu Konudan Şikayetçi OLmuşLar Ki Bana Tebessümle BaktıLar..
Gerçekten İLk Defa Böyle OLdum.. Gerçekten ATAKAN Beye Ne Kadar Teşekkür Etsek Azdır.. Çünkü Bize Tekrar İç Gücümüzü Kazandırdı.. TEŞEKKÜRLER ATAKAN BEY..
SevgiLer...