Birkaç gündür üzerimde öyle bir uyuşukluk varki; canım hiçbişey yapmak istemiyor. Okumam gereken kitaplar var elime alıyorum kapağını bile açmadan kenara koyuyorum. Sabahları kızlardan fırsat bulup okuduğum bir gazetem vardı onu bile okumak gelmiyor. Zaten okuduğum öğrendiğim herşey bir anda aklımdan uçup gidiyor. Ki ben hafızamın güçlü olmasıyla övünürdüm. Telefon defteri kullanmaz her numarayı aklımda tutardım. Şimdi hiç bişey yok. Aman yarabbim ben yaşlanıyormuyum ne???? İşin şakası bi yana bezgin bekir gibiyim. Kızlara ve eve yemek yapmanın dışında (kızlarla ilgilenmeyi saymıyorum ) hiç bişey yapasım yok.......
Bahar yorgunluğumudur acaba bu yoksa geçen haftanın yorgunluğumu çözemedim.Evden part time yapabileceğim bi iş buldum. Hem kafam dağılır hem kendime olan güvenimi kazanmamda yardımcı olur diye düşünüyorum ama kendimi o işede veremiyorum ki ...
Dur bakalım bu haftayıda bitirelim yeni haftayla daha dinamik başlarız. (Bu da diyet gibi oldu her pazartesi başlanan salı bırakılan )
Evdeki herkes uyuyor, eve huzur hakim ve ben karanlıkta oturmuş pc'nin ışığıyla bunları yazmaya çalışıyorum.
Yarın oturup kendime bir liste hazırlayayım bari......
1) Ertelenmiş işler listesi ( ertelemeyi bırak telkinini listeme almayı unutmayayım )
2) Okunacak kitaplar listesi
3) Katılmayı düşündüğüm seminerler listesi (artık haftada birgün benim günüm ve ne istersem yapacağım )
4) Evde fazlalık yapan negatif enerji yayan eşyaların listesi (ihtiyacı olan birileri vardır mutlaka )
Şimdilik bu kadar liste uzayıp gidiyor.
Şimdilik iyi geceler günlük....... Seni seviyorum.... Yazmayı seviyorum..... Burada olmayı seviyorum.......
Dur gidemedim aklıma geldi ortaokula giderken günlük tutmaya başlamıştım. Halamların yanında kalıyordum ve halam bulup benim çocuk aklımla yazdığım şeyleri okumuş ve günlüğümü yırtmıştı bir daha da hiç günlük tutmadım. Bu zamana kadar, bunu kimse yırtamaz yaşasın özgürlük. 13 yaşına döndüm galiba ......
Hadi hoşçakal........
