[mavidag]

Bugün ayna egzersizi yapmaya karar verdim..hiç daha önce kendimle konuşmuşluğum yoktur ayna karşısında..bazen bakarım uzun uzun ama sadece düşünürüm biraz kederlysem kendimi hayatımı,olanı biteni gibi..ama hiç konuşmam..

geçtim aynanın karşısına ve dendiği gibi olumlamalar yapayım dedim..faydalı olduğu çok yazılmış.ve ne farkettim biliyor musunuz ? aslında bir iki gündür başka yolalrdanda bunun farkına varmaya başlayarak garipsemiştim..
aslında ben kendimi hiç sevmiyorum çok şaşırdım,,sevmek demeyeyim de kabullenmek..kendimi olduğum gibi kabullenmiyorum..olumlamalar yaparken yüzümün kasılmasından ,gerilmesinden ve o donuk gözlerden anladım..sanki bir başkası ile konuşuyorum,bir yabancı..aynada bir yabancı var..hiç tanımadığım ve görmektende hoşlanmadığım biri..halbuki ben kendimi hep sevdiğimi söylerim..
değilmiş ama ..hangisi doğru hangisi yalan..şaşırdım..
hissettiğim yoğun bir başarısızlık hissi var,,okul hayatım tüm öğrenim yılları süperdim,ama gelki iş hayatına evdeki hesap çarşıya uymadı ve hayat bana mezuniyet sonrası ciddi bir sağlık sorunu sundu..zincirleme olaylar ardından da..

off ,bilmiyorum kafam yorgun ve karışık..bu yaşadığım çarpıcı bir gerçek..ben kendimi kabullenmiyorum,kendimden madden çok iyi yerlerde olmayı beklemişim ve bu olmadığından suçlamışım,belki hala da yapıyorum bunu ,örtüler kalkmaya başlayınca neler çıktı..verdiğim hiçbir savunma bu suçlamayı unutturmamış..
dün bilinç altıyla ilgili forumlar hayal mühendisliği kitabını görünce yeniden onu okumak istedim..çok yıllar önce almıştım,ama pek anlamamıştım hastaydım zira..tam sağlığa kavuşmadan beynim okumak iyi değildi..
ordaki alıştırmaları yaparakda okudum ,ondan mı bilmem çok yorgunum,ve gece kabus gibi bir rüyayla uyandım..sonu korkunçtu,az kalsın hırsızlık yapacakmış..o duyguyla uyandım,ama ortada ne bir obje ne para var çalınacak..ben sadece arkadaşlarımla kapının önünde beklerken ayrılıp onun evine giriyourm ve garip bir hırsızlık hissederek uyandımsanki öyel yapmak için girmişim o eve..uzun süre kendimi kötü hissettim dalamadım tekrar uykuya..hep girdiğim bir ev..ya ne kötü hiç böyle bir rüya görmemiştim..
bugün birde yine meslek hesabı verdimadeta ,konu komşuya..şunu olsaymışım bak..ya bıktım artık..ailemsağolsun etrafı da benzetti heralde kendine ki,bana böyle deme hakkı görüyor insanlar..kendi çocukalar kaç yıldır sınavı kazanamazken..diyivericem sizinkiler olsun o mesleği..bunaldım..ben seçtim ben okudum,hiç pişman değilim..
belki bundan dolayıda kendimi suçluyorum,belki sağlık sorunlarımdan dolayı da..
yani ne bileyim..
biraz deli saçması gibi oldu bilmem.
yazmak rahatlatıyor işte..
elime kalem alamıyorum,günlük defterime yazamıyorum hep alıştığım bıktım hayattan şu olmadı bu olmadı yazıcam ya ondandır..

buraya yazınca en azından birileri yorum yapıp bana faydalı oluyor...