[nurhanza]

ne eksik, anlamıyorum, beni böyle boğan ve durmadan ağlamama sebep olan şey ne? daha ne yapayım bu yaşa geldim, sadece sımsıkı sarılmasını istiyorum, kimse yok mu, annem nerde babam nerde, neden bana sarılmasını istediklerim yok yanımda, kim ördü bu duvarı, neden hapsetiler beni bana, ne eksik, bir şey eksik, beni o eksiklik ağlatıyor olabilirmi, çalışmadığım zamanlarda hücum ediyor üzerime, dolmuyor bu boşluk, hiç birşey istemiyorum, yemek yemek uyumak, hiç bir şey yapmak istemiyorum, sadece müzik çalsın acıkmıyorum, düşünmek istemiyorum, düşünmek istemiyorum, biliyorum bir süre sonra geçecek, ama delip geçiyor, izi kalıyor, bu anları taşımak istemiyorum, yıllardır çalışıyorum, hemde tüm gücümle, üşenmeden, vay benim emeklerim, neyi yanlış yapıyorum, tüm uğraşlarım boş mu, ne eksik ne eksik, allahım çıldıracakmıyım, kendimi derliyorum hergün yeniden doğuruyorum, her akşam tekrar ölüyorum sabahları hevesle kalkıyorum, durmadan çalışıyorum, ve bir an geliyor kopuyorum, dağıtıyorum, neler oluyor olmasın artık umudum var o umutla tutunuyorum, bir anda umudumu yitirip yitirip bulmaktan neler oluyor bu kadar gözyaşı üretebilirmi insan, doktora gittim dün ürik asit yüksekmiş gut hastalığı dedi doktor eklemlerim ağrıyor ne zamandır, tansiyorum 8'e 6,fıtıkta var, midemde ülser, ve düzenim aylardır bozuk, beni gören hiç bir sorunum yok sanıyor, evim var işim var kimseye ihtiyacım yok nedir buuu
okumuş akıllı nurhan, hiperaktif nurhan, yetenekli nurhan, elinden her iş gelir, çocuklarla yaşlılarla doğayla sevinç kaynağı, çalışkan nurhan, bu sıralar ağlama nöbetlerim sıklaştı, kendimle baş edemiyorum, yarın mahkemem var babamla ilgili dava, bu çok çirkin bir durum, o benim babam, mahkemeden çıkıp hastaneye yanına gideceğim,onun açtığı yaralar yüzünden yanlış yerdeyim, neden babam bana bunları yapıyor, kardeşlerim neden ilgilenmiyor, onlar beni yıllar önce bıraktı bende onları bıraktım artık, ve kimlerden medet umuyorum, ailem için olmasını istediğim şeyleri başkaları için yapar oldum bu yüzden, ailemin yapabileceği bir işi başkaları üzerinden inşaa ettim, tüm emeğimi koydum, mükemmel bir iş çıkarttığıma inanıyorum, ama iş benim değil, aile benim değil, ve ben hayatımı emeğimi ailem için hayalini kurduğum bu işe yatırdım, şimdi işede gitmek istemiyorum, bensizde idare edebilirler artık, beni çağırıyorlar işyerinden, ama evde oturmuş sadece ağlıyorum, recep ivedik filmine gittim az önce gülebilmek için, ama filmi sonuna kadar izleyemedim, işte burdayım, oturdum yazıyorum, beynimi kemiren bu düşüncelerden kurtulmak istiyorum, yön bulmak ve gitmek istiyorum, nurhanın hayatını yaşamak istiyorum, benim hayatımı bilmiyorum ne eksik ama eksik işte belkide fazlalık var ben fazlayım bilmiyorum sağlıklı düşünemiyorum