Ynt: Sycorox'un Günlüğü Bugün sorunun ikinci kısmına Deep peat yapacağım...
Bu aralar,özelliklede bugün garibim yaaa...Gün başlarken mutsuz ve depresif,gün biterken mutlu,heyecanlı oluyorum:)
Bir dolu,hoşsohbet insanla tanışıyorum...Hergün yeni birisi,yada eskilerden unuttuğum birileri çıkıyor...Gene dün çekimlerimden birisi oldu,baya mutlu oldum...Gece gece,kendi kendine sırıtan bir ruh haline girdim...Annem gitti,babannem evde dururmu oda gitti...Ev sessizlikte...Bu sessizliği çok seviyorum...Çıt çıkarmadım bütün gün...Hatta klavye sesi bile çıkarmamaya çalıştım...Öyle sessizliktiki bu bizim eve sık uğramayan cinsinden...Gün bitti diye üzülmeye başladım...Heyecanlıyım birazda...Seneye adım atacağım hayatı düşünüyorum sık sık...Bir söz duydum biraz önce nietzche'nin..."Ne kadar yükselirseniz,uçma bilmeyenlere o kadar küçük görünürsünüz" diye...Ben artık uçma bilmeyenler,hiçbirşey hissetmeden öylesine olanlar,hiçbirşeyi kabul etmeyip,ot formatında yaşamayı yaşam sayanlar ve ot olmaktan sıkılınca sana saranlara fln ne kadar küçük ve uzak görünürsem,ne kadar onların kadrajına girmezsem o kadar daha huzurlu olacağım sanırım...Artık birçok kişiyi serbest bırakıyorum...Eskisi gibi etkileri yok üstümde...Bunu görmek güzel... |