mutluluk da sIkIci biseymis, en cok bunun kesfinden korkuyorum:))) o zaman nereye?
böyle hissedebilir insan,yakıcı bi huzur hissedebilir,her mutluluktan daha üst boyut bi mtluluk var ama buna göz dikebiliriz.bi de bunu başkalarına bulaştırmak süretiyle bi anlamda zekatıı verebiliriz...o zaman dert kasavet in sana yönelmesine ebediyen yol bırakmamış oabilriz ki varlıgımızın esas telosu o dem rahat ve sonsuza gidip geri dönmeyen bi ohhhhh çekebilir,zannediyorum.
amygdala hakkaten önemli minik bi organmış..bana kalırsa bu iş o kadar sır degil.şöle bişey olusuyo kafamda...pa ,davranış bozuklugundan kaynaklanan duygu durum bozuklugu olduguna göre önce davranışları düzeltirsek bi nebze yol alabilriz..yani kişi kendine korkmamayı ögretecek..korkmadıgı günlerde nasıl düşünüp hissediyordu ise aynıni taklit edecek...ama pek kolay olmasa gerek..var mı arttıran???
