[nurhanza]

yoğun bakım,hasret, mangal gibi yanan anne yüreği, köpüş, morgül,siyah kelebek, umut, sevgi, yardımlaşma,
kızımla sık sık konuşuyoruz telefonda, eski siyasi hükümlü hayli yaşıda olan bir dostumuzun ilginç hikayesi için taa oralardan yardımcı olmaya çalışacak, ne adaletsiz bir dünya diyesi geliyor insanın bazen, daha gencecikken sevdiği kızla birlikte düşünceleri yüzünden yıllarca mahpus yatmışlar, ne hayatlar gitti, ne bilinçli akıllı insanlar, inandıkları dava uğruna sönüp gitti, aşkları hiç bitmedi ama, 40 yaşından sonra en büyük muratlarına kavuştular, evlenip bir bebek sahibi oldular, prematüre doğdu, onlara hayat ve güzellik oldu, mücadeleleri hiç bitmedi, şimdi işsizliğin pençesindeler, kızım babasına rica edecekmiş işkur eski hükümlü kadrosunda iş bulsun diye, işlemeyen kurumlarda sadece torpillilere olanak sağlanan bir ülkede hakedenin hakettiğini alamaması nekadar iç acıtıyor,

bense herzamanki gibi bir hayaller projeler kurdum ki, bu güzel ve harika çift için yapabileceği en güzel iş imkanı ile ilgili, karı koca yıllarını düşünceleri uğruna hapiste her türlü işkenceyeye dayanarak geçirmişler, benim tuluyhan uğurlu dinlerken beynim muhteşem hayaller projeler kurar, en güzelleride çocuklar ve kadınlara dair olur hep, günümüzde suni ortamda çocuk büyütülüyor, masallar çizgi filmler,kreşler, televizyon, televizyon, yorgun bitkin anneler babalar, iletişimsizlik, işte günümüz çocukları için bir oyun evi kuralım dedim, kreş değil ama, çiftlik gibi bir yer, ağaçlar hayvanlar, çocuklar diledikleri gibi oyunlar oynayabilsin diye, vurdulu kırdılı oyuncaklardan filmlerden uzak, düşe kalka oynayabilecekleri tüm enerjilerini toprakla boğuşarak dengeleyecekleri eşsiz bir ortam,
düngece öyle bir uyku uyudum ki, annemin yatağında yatmışım, yastığımın altına ekmek koymuşum, elektrikler kesildi, soğuk öyle soğuktu, katalitiğin fişi çekilmiş, buz tutmuş her yer, nasıl üşümek ama, yastığa yorgana öyle sarılmışım ki ter içinde uyandım, ve yoğun bir şekilde tempoyla koşturmaca gene devam etti, işyerine tse vizemizi yeniletmek için revizyon yapılacak diye, baya hazırlıklarla uğraştık,
yine yorgun vaziyette radyoyu açtım günlüğümü karalıyayım dedim, ama tam olarak yaşadıklarımı hissettiklerimi sanki tastamam yazamıyorum hissi var nedense, yada kelimeler hislerime yeterince tercuman olamıyor,