Alıntı:
Merto Nickli Üyeden Alıntı
 |
Teşekkürler Mert Abi..
Gerçekten de kendime olan saygımın geliştiğini hissediyorum.Böylece kendime olan güvenim de artıyor.Saygı ve güveni de sarsılmaz bir sevgi izler sanırım.
'Eylem' çok güçlü birşey.Bunu iyice kavradım artık.Eskiden hep karar alırdım:) Şimdi aldığım kararları hemen uygulamaya sokuyorum.Çünkü ertelemek kişinin özsaygısını eksilten birşeymiş meğerse.Hayatı monotonlaştıran birşeymiş.Şimdi artık şunu yapıcam dediysem, üşenmeden düşünmeden yapmaya çalışıyorum.Mesela arada bir dışardayken çantamdan ipodu çıkarıp telkinlere dinlemek bile zor gelirdi bazen.Şimdi 'Hadi bakalım' dediğimde elimi çantama daldırıyorum, üşenmeye vakit bulmadan.Çünkü bence küçükte olsa ertelediğin herşey daha başka ve büyük şeyleri ertelemeye sebebiyet verebiliyor, beyin bir önceki yaptığı eylemi ya da tepkiyi vermeye alışıyor bir süre sonra ve bunu genelliyor.Yani önemsiz birşeyi erteleme alışkanlığını, büyük bir olayda da kullanabiliyor.Ve siz seçimleriniz değiştirmezseniz öylece herşeyi kaçırarak, kayıplar vererek hatta, yaşamaya devam ediyorsunuz.Elde edemediklerinize, kaybettiklerinize ağlayıp yakınarak..
Ama SEÇİMLERİNİZİ değiştirirseniz durum aniden değişiverebiliyor.Aynen benim erken uyanma olayım gibi.Beynim uyanmayı istememe,uyandığı halde geri uyumaya dönme tepkilerine takılmış kalmıştı, ben de 'erken uyanmak istiyorum' ya da 'erken uyanmayı' seçiyorum şeklinde bir emir vermiyordum ona.Yani istediğimi sanıyordum ama gerçekten istememişim hiç bunu farkettim.
Herşey bir seçim meselesiymiş meğer..Mutlulukla mutsuzluk,erken kalkabilmekle kalkamamak, sevilmekle sevilmemek..Gerçekten anladım bunu!
Şimdi artık uyandığımda odağım farklı.Taptaze ışıldayan güne karışmak! Bahar güneşini her zaman Allah'ın en büyük lütuflarından biri olarak görmüşümdür zaten..
Daha kalkmadan olumlamalarımı yapıp şükürlerimi ettikten sonra, 3e kadar sayıyorum içimden ve fırlıyorum yataktan.Yatağım bana küsmüş olabilir ama umrumda değil:)
Sonra hemen limonlu sıcak suyum,yogam ve hala vaktim varsa EFT.Aynalarda konuşmalar filan:)
Sadece insanın değişim düğmesine basması yeterli.Ve birazcık kararlılık.
Bugünlerde sürekli erteleyip durduğum,yapmak isteyip gerçekleştirmediğim şeyleri yapıyorum ki çıkıp gitsinler,huzur bulayım,hem de bilinçaltım onların yükünden bari kurtulsun.
Bugün kendime söz verdiğim gibi kalktııııım, hastaneye gittiiiim ve diş sorunumu çözmek için de düğmeye basmış oldum.Aylardır ertelediğim hem ruhuma hem sağlığıma zararlı olan mesele birkaç saat içinde yolunu bulmuş oldu.Tahmin ettiğim gibi dişetlerimde problem var ve 12 Mayısa randevu aldım.Gerçi biraz geç ama yine de harekete geçtiğim için memnunum ve kendimi tebrik ediyorum:)
Sonra önceki akşam iki aydır aklımda olan iki maili yazdım ve onların yükünden de kurtuldum.
Yavaş yavaş yapabildiğim herşeyi yapmaya çalışacağım.
Bir de dün 'Sevgi Zekası' adlı güzel bir kitap aldım.Malum sevgiyle başım beladaydı:) Kimi ne kadar sevmeliyim,nasıl sevmeliyim??? Mesela herkesi seviyorum diyorum, yani bunun böyle olmasını istiyorum ama bugün sırada beklerken hastanede, 'şimdi ben bu insanları mı seviyorum?' diye soruyorum kendime ama içimden ses gelmedi.Yani evet tarzında bir yanıt yok.Somurtuk,insanlara eleştirel gözle bakan insanlar,hastalara kötü davranan doktorlar,hastaları değil de daha çok o gün giydiği kıyafetin ve makyajın önemsenip önemsenmediğini tartan personel..Bu insanları sevmelimiyim?Ya da hala insanlara karşı olan önyargılarımı kaldıramdığım ve koşulsuz sevemediğim için mi, hala eleştirel gözle süzdüğüm, insanları yargıladığım için mi kötü yanlarını görüyorum?Ama çocukları seviyorum.Ama onlarda da en azından 'temiz' olanları sevme gibi bir eğilimim var.
Öte yandan ayrıldığım erkek arkadaşımı hala sevmeli, ona dönmeliyim,birbirimize uygun muyuz,koşulsuz sevmeyi öğrenip ona dönmem gerçekten ilişkimizi ileriye götürecek ikimizi de gerçekten mutlu kılacak mı,yoksa sadece onun işine gelen birşey olacak beni daha iyisini elde etmek varken ....üfff kafam iyice karıştıı:(
Sağlıklı sevebilmeyi öğrenicem..Bunu yapıcam.Bu kitapta oldukça işime yarayacak sanırım.Ayrıca üstüne osho'nun sevgiyle alakalı kitaplarını okuyacağım.Ayrıca sürekli sevmeyi ve sevilmeyi hakettiğim,hayatımda sevginin büyük bir yeri olduğu onu en güzel şekilde hissedebildiğim ve ifade edebildiğim yönünde olumlamalar veriyorum kendime.
Kitaplardan sonra yeni düşünce kalıplarım geliştikçe, yukarıdaki sorulara cevaplarım yavaş yavaş gelecektir eminim.Şimdilik bunları serbest bırakıyorum,kontrol sağlamaya çalıştıkça sarpa saracaklar biliyorum çünkü.Evrene bıraktığımdaysa bunlar herkesin yararına olacak şekilde çözülecek,mükemmel sonuçlar meydana gelecektir.Belki de herşey tersine döner önceden hep ters tarafından tuttuğum için gerçekleri göremiyorumdur belki ya da bir süre sonra istediğim (kendi) gerçekliğimi oluşturmaya başlayabilirim bilmiyorum..Zaman göstercek ve ben sabırlı olmayı biliyorum artık..
Şimdilik böyle..Hayat çok güzel..Kendimi gerçekten seviyorum ve kendime teşekkür ediyorum:)
Görüşmek üzere..