herkese merhaba
umarım herkes bomba gibidir
bu sabah kalktım (hafif bir pazartesi sendromu vardı üzerimde) başladım içimden konuşmaya. bugün hiç bir şeyin beni üzmesine izin vermeyeceğim. çok mutluyum. umursamadığım şey beni üzemez diye (son cümleyi başkalarının düşüncelerini önemsememe telkininde okumuştum
)
servis için durağa gittim. baktım karşıdan küçücük bir servis geliyor. eskiden bu benim için feci bir durumdu. çünkü işe 1 saatlik yoldan gidiyorum. ve sabahları serviste uyumak en büyük keyiflerimden biri. daracık servise binince dedimki hayır bu benim günümün kötü başlamasına neden olamaz. gözlerimi kapadım (uyumuşum
) hoşuma gitti bu durum
işe gidince normalde telaşla pc'yi açar bakardım maillere bir panik halinde. özellikle cumartesi günü işe gitmediysem acayip suçluluk hissederdim (oysa cumartesi çalışmak zorunlu değil) bugün hiç sıkmadım kendimi. rahat ve sakin hareketlerle yaptım herşeyi. normalde kızacağım olaylar oldu yine ama umursamadım. yani anlık bozulsam bile hemen silip atıyorum kötü düşünceyi ve gülüyorum. yine bugün gülmek için yer aradım. herşeyin farkında olup ta hiç birşeyden etkilenmemek süper bişeymiş.
akşam yine küçük servis geldi. bütün servis küçük araca sığmayacağından servisi bölmüşler. yarım saat erken geldim eve. daha ne isteyebilirim ki
vakit benim için çok değerli çok sevindim bu nedenle.
sıcak evimde, ailemle, huzurlu, sağlıklı yemek yedim. çok şükür.