[defduru]

Bazı zamanlar vardır hani karşınızdaki kişi size bişeyler anlatır ve sizdende onun anlattıklarınızı onaylamanızı yada hak vermenizi ister. Dün bir arkadaşımla sohbet ederken onun böyle bir beklenti içinde olduğunu farkettim. Aklımdan bir sürü cümle geçti ona söylemek istediğim yaptıklarının tersini yaparsa daha güzel sonuçlar alacağına dair ama bir türlü ağzımdan kelimeler çıkamadı sanki büyük bir güç beni engelledi.Hiç birşey söyleyemedim ne hak verdim ne de karşıtı birşey söyledim. Öylece yüzüne baktım kaldım dilim tutulmuştu sanki. Derdi çevresindekilerden maddi destek görememesiydi ama o insanlara hiçte sevgiyle yaklaşamıyordu falan filan şimdi bunu niye yazdım diye düşünüyorumda demekki etkilenmişim.
Aklıma bir nasrettin hoca fıkrası geldi:
Hocanın iki kızı varmış bir tanesi çanak çömlek işiyle uğraşırmış. Hoca birgün ziyaretlerine gitmiş. Kızı demişki baba dua et bu yıl hava hep kurak geçsin bol güneşli olsun avludaki çanak çömlekler çabuk kurusun, bizde onları satıp kışı rahat geçirelim. Hoca tamam kızım demiş. Oradan ayrılmış diğer kızına gitmiş
o da çiftçilikle uğraşıyormuş "baba demiş bizim için dua et bu yıl bol yağış olsun bol ürün alalım ve kışı rahat geçirelim. Hoca onada olur kızım demiş ve yanından ayrılmış. Yolda ellerini havaya kaldırmış "Allahım kızlardan biri ağlayacak ama, sen hangisi için neyin hayırlısı olduğunu bilirsin demiş.