Ben hayatının yaklaşık yarım asırlık bölümünü tamamlamış.Bazen gençlik nehrinin çılgın akıntılarına kapılmış,bazen yağmur sonrası deniz gibi durulmuş biriyim.Hayatımda bu yarım asırlık bana verilen süre boyunca hep özel olduğumu düşündüm farklı olduğumu hissettim.Hatta bazen çocukça bir inançla ufoların gelip özel olan beni götüreceklerini bile düşündüm.Ama artık biliyorum ki samanyolundaki varlıkların içinde kumsaldaki bir kum tanesi kadar özelim evet doğuştan gelen yeteneklerim var ama kullanılacak zemin olmayınca onlara sahip olmanın da bir anlamı yok.Mutluluğu yakalamak hayatın amacıysa onu yakaladım da,mutluluk para ve güç ise onlara da sahip oldum ama artık hayatın anlamını farklı yorumluyorum bence mutluluk başkalarına imkanlar sunabilmekte.Evet ben hala özel olduğumu hissediyorum ama sadece bana ihtiyacı olabilecek insanlar için ÖZELLLL