[angel2030]

Dünyadaki en kötü şey sevgiden yoksun olmak diye düşünüyorum. Bazen çevremdeki sevgisiz çocuklara öyle bir sarılıyorum ki oğlum kıskanıyor beni hiç böyle kucaklamıyorsun diye. Aslında kucaklıyorum ama o herzaman bunu yaşadığı için belki çok yoğun gelmiyor ona. Annem bana küçükken "anne olunca anlarsın "derdi hiç anlamazdım ne değişecek sanki anne olunca diye düşünürdüm. Annelik şu ana kadar yaşadığım en tutkulu aşk bence, karşılık beklemeden sevdiğin tek canlı yavrun ve buna muhtaç olan o kadar çok küçük varki, bazen çocuk yuvasında karşıma çıkıyor bazen ailesinin yanında. Galiba en acı olanıda bu. Mutlu olması gereken yerde mutsuz olarak, sevgisiz olarak büyümek