Akulina

Evet bunu çok istiyorum...O sene ben gitmemiştim,ve annemin anlattığı tabloyu bilmiyorum açıkçası...Ama şu varki,biz sıcacık yataklarımızda korumalı ve güvenli bir şekilde yatarken bir yerlerde küçücük çocuklar aç ve soğuktalar...Yada yuvalarda duygusal olarak o durumdalar...Geçen sene o yuva vahşetini izlediğimde uzun bir süre kendime gelememiştim...
Benim yaşımdaki birçok arkadaşım,ileride çocuk sahibi olup anne olmanın hayalini kuruyorlar...Açıkçası sizlere belki garip gelecek ama hiç böyle bir hayalim yok...Ama yuvada yaşayan ve herşeyden mahrum çocukların annesi olma hayalim var...Bunu çok istiyorum...Onlar hepimizin evlatları,bu ülkenin kaybolabilecek değerleri...Birinin bile yüzünü güldürüp,hayatına ışık getirebilirsem ne ala...
Ayrıca sen söyleyince türkçe öğretmenim aklıma geldi,anne...Hayatımda gördüğüm,en çoşkulu sevgisini öylesine hissettiren nadir insanlardandır...Ve mükemmel bir öğretmendir...Derdiki ilk önce,dersimden önce,beni seveceksiniz,beni sevmezseniz dersimide sevmezsiniz...Hepimizle ayrı ayrı ilgilenirdi...Bu kadar sevkatli bir öğretmen olmasının,bütün öğrencilerini bağrına basıp kucaklamasının yanı sıra,çokda disiplinliydi...Umarım ileriki nesiller,çocuklarımız,böyle mükemmel öğretmenler görür ve tanırlar...