ŞARAP VE KADEH
Belki zamansızdı hayatına girişim,
Belkide apansız gidecek gibiydi yüreğim,
Belki ayık değildi bu AŞK!
Belkide hiç sarhoş olmadı...
Şarap,kadehi kıskandı yıllandıkça,
Kadehin içinde kimbilir,
kaç yıllanmışın hatırası vardı..
Ve şarap rengini aşktan aldı.
Kırmızıyla sevdasını..öfkesini anlattı
Beyazıyla saftı,temizdi tüm duyguları
Belkide bu yüzden içenleri
kimi zaman güldürdü,kimi zaman ağlattı..
Oysa...şarabı şarap yapan
Sevgisini yayabildiği en uzun yıllardı..
Belkide bu yüzden kadeh,
En iyi şarabı,hemen dolan sandı..
Biri doluyken aşkla yıllarca bekledi,
Boş bir kadehi...
Diğeri boştu,dolmaktı tek gayesi..
Belkide bu yüzden...
Dolup boşaldı hayatı,
Şarapsa!mahsende aşkına esir kaldı..
Ne kadeh şarabın beklemesini,
Ne de şarap,kadehin hep dolmasını
Bir türlü anlayamadı..
Oysa bir bilseler,kadeh şarapsız
Şarap kadehsiz.. ne anlamı vardı..
Belkide bu yüzden biri beklemekle,
Diğeri dolmakla ömrünü tamamladı...
