hayat çok kısa,
yaşlandık artık eskisi gibi zinde değiliz,
hayat göz açıp kapayıncaya geçer,
hayat boş,
hayat zor.
hayat anlamsız.
Bir de her ne olursa olsun, hayatla ilgili her ne plan yaparsan yap, o anında altın golü atacak kadar güçlü. Biz o kadar güçlü değiliz. Bu kaybetmişliği tatmak için de bütün bunların olması gerekmiyor artık. Her şey uzun süredir anlamsız. İşte bu noktada kaybettik. Kişisel yalnızlıklar, melankolikler... Aşka karşı kaybetmeyi değil, aşkı da kaybettik. Yani ben öyle bir koku alıyorum sokaktan. Bunu şarkılarıma ve kendime taşıyorum belki, ama değerleri kaybettik. Benim kaybetmeden anlattığım o.
(F.Düzağaç Röportajından)
Benim hayatla ilgili bir sorunum var
Benim, hayatla ilgili bir sorunum var
Yaşamak bazen umarsız bir ağrı gibi karnımda
Bazen çıplak tenimde yanan eylül güneşi
Bilmiyorum fark eder miydi; olsaydın yanımda
Sürüklenen felaketimin var mı bir eşi...
Bir anlamı var mı yaşamanın?
Ya da kaç kez sorulmuştur bu soru...
Anlamaya çalışmak hayatı, işte ölümcül korku
Yaşamı olduğu gibi bırakacaksın
Ya da ölümlüler arasına akacaksın
Mutlu olmak istiyorsan,
Söyleyecek bir sözün olmayacak
Ya da bir fikir, kaşımayacak damarlarını acıtarak
İncinmeyeceksin bakışlarından yerkürenin
Ve yalnızlık, semtinden uzak olacak.
Benim hayatla ilgili derdim var
Çünkü hayat, ölüme yaklaştırıyor beni hergün
Gözbebeğimi yiyor bir şey; karanlıktan bile koyu
Oysa başka biri uyuyor tenimin altında
Ve nefret ediyorum kendimden geceler boyu
Eğer yazarken, en erken senin kalemin bitiyorsa
En çok sen ıslanıyorsan kırkikindilerde
En çok sen üşüyorsan temmuzun ortasında
En çok sen yanıyorsan ayazında kışın
Mutlu olamazsın, biliyorsun
Eşref Günaydın
bu hayat zaten zor
Sen yüreğini korumaya bak
Bir yanın çocuk kalsın bırak
Ne olur gel
Bildiklerini unutarak
Sen saflığını gözden sakın
Dursan da günaha yakın
Ne olur gel
Bildiklerini unutarak
Hadi gel gülümse
Hele kalbine yol ver
Değişir değişmez
Sen onu düşünme
İyiye hayra yor
Bu hayat zaten zor
Bir de sen ekleme
Oturup bekleme
Bir ucundan sen tut bir ucundan ben
Şiirin şarkının sazın telinden
Levent Yüksel şarkı sözü
vs.vs.
olumsuz telkinleri dinlerken;ya da yenilerini üretirken biz,
arada sıkılıp başımızı kaldırmış, bir yanıt aramışız tüm olumsuzluklara...
bu kadar da değildir demişiz belkide..
Debelenmişiz durmusuz ama olumsuzluklara bir türlü hoşçakal deyip de işin içinden çıkamamışız.
belkide sevmişiz biz böyle arabesk olmayı?...
acılarımızla değerli hissetmisiz acılarımızla var etmişiz belkide kendimizi?..
şükretmeyi unutmuş,belki de canı acıyanları dinleyerek kendimize şükretmenin bir yolunu bulmuşuz?
