Ynt: Defduru'nun Güncesi Bu sabah utanarak uyandım. Gece gördüğüm bir rüyanın etkisindeydim. Uzun zamandır görmediğim bir dostumu ziyarete gitmişim elimdede bir tabak yemek var.Aaaa ne güzel diyorlar bizde tam sofrayı hazırlıyorduk git sen bunu sofraya bırak dediler gittim sokağın ortasına sofra kurulmuş bende elimdeki tabağı oraya bıraktım ve yoldan geçen iki kadın ve iki kız çocuğu gelip oturdular ve kimseyi beklemeden yemeğe başladılar. Ben hem ne kadar açlar diye üzülüyorum hemde götürdüğüm yemek bitecek diğerleri yiyemeyecek diye sıkıldım ve önlerinden tabağı alıp kalktım sofradan. Ama nasıl utandım ve sıkıldım anlatamam. Hala devam ediyor bu sıkıntım. Neden öyle davrandım diye düşünüp duruyorum.Vardır bir hayır diyorum.
Seneler önce babaannem ve dedem sağken onların yaşadığı bir olay geldi aklıma. Gece geç saatlerde köyde evin önünden bir ses duyuyor bizimkiler.Dışarıdaki ses necmiye yenge diye bağırıyor. Dedem yatağından kalkıp camdan dışarı bakıyor yaşlı bir adam dikiliyor bahçede. Babaanneme dönüp sen nerden bu adamın yengesi oluyorsun diye soruyor.(Babaannemde dememde çok gençler o zaman.) Gidip kapıyı açıyor. Yaşlı adama sormak için birazda kızıyor bu saatte yabancı biri niye karısının ismiyle bağırıyor diye. Yaşlı adam diyorki geç saatte köye geldim bir sürü kapı çaldım karnım aç herkes git necmiye yenge yemek versin dedi ve beni buraya gönderdi diyor. Dedem gülüyor adamı içeri buyur ediyor ve babaannem allah ne verdiyse önüne yemek çıkartıyor yaşlı adam bir sürü dua ediyor ve ağlıyor. Yani bizim evimize kim gelirse gelsin yemek yemeden gönderilmez peki ben niye rüyamda böyle yaptım yahu.
Ay ne çok etkisinde kalmışım rüyanın..............
__________________ İnsan inandığına denktir;yapabileceğini düşündüğü kadardır. |