[Siyahça]

üstteki yazdıklarım ruh halimin dalgalanmasındanmış demekki!

peynir bizim oldu, akşama evimize geldi ama gördük ki, isterken dikkatli olmak lazımmış..bizim ilk göz ağrımız Niyazi Bulutla anlaşamadılar..bulut çok huzursuz oldu..ayrıca oğlum da mutsuz oldu...eşim, can yoldaşım da köpeğin getireceği bağlılığı istemiyordu..ve zaten evimiz bir köpek için uygun değildi..(3.kattayız da)

yani kısaca, hayırlısı oldu, peyniri benden daha çok isteyen işitme özürlü öğrencime verdik..aslında bu sonuçla herkes mutlu oldu, çünkü peynir evden kendisi kaçtı..






hüfff çok uzatmışım yine, affedin..
asıl sizle paylaşmak istediklerim daha mutluluk verici!
eşim, ömrüm, beyaz ışığım, artık o da inanıyor düşünme gücünün yapabildiklerine...bugün gitmiş bizim için bir mantar pano almış, sonra sevdiğimiz araba resmini, hayalimizdeki evin resmini panomuza astık...bebişlerimize de ''bakın bunlar bizim evimiz ve arabamız!'' dedik, yüzlerini görmeliydiniz!

biliyor musunuz, artık çooookkk daha mutlu ve huzurluyuz...ve bu ara neyi istersek hayatımıza çekiyoruz..mesela iş sorunumuz varken şimdi eşime iş teklifleri geliyor...


veeee ben artık birdenbire açılan şu körolası iştahımı dengeleyebiliyorum! gibi yani...