[kinetix]

Çok güzel betimleme ve olumlama, ikisi bir arada. Ben yoksul insanların içindeyim. Doya doya para harcayamadım; yoktu çünkü. Çok küçük paralarla yıllarımı eskittim. Okullarıma harçlıksız gittim-geldim. Okul kantinlerinde yiyip içenleri gördüm ama benim bahanem hazırdı: Kola iyi değil, tost iyi değil diyerek kendimi inandırdım. Böylece yokluk acısını kaybettim. Okul servisine hiç binmedim.
İyi bilirim o yüzden elimdekilerin kıymetini. Çalıştım kazandım hayatımı şükürler olsun verene. Yokluk çok kötü birşey. Ondan kutulmak için ezberlenecek ne varsa ezberlerim, okurum öğrenirim. Ama bazı insanlara bunu anlatamazsınız maalesef. Nedenine gelince biraz karmaşık gibi. Belli bir seviyeden gidiyoruz biz bu forumu okurken, değerlendirirken. Değişik paradigmalar var, farklı inanç ve tutum sahipleri var. Parayla ilgili değil çok şeyle ilgili bakış açıları var. Beni bu sitede tutan gelişimdir, değişimdir. Ama gelişme niyetinde olmayan birisi buradakileri okusa da geleceğine nasıl yansıyabileceğini göremez. Birşey daha söylemek isterim; zengin olmak para banknotlarının sayısal fazlalığı değildir sadece. Elbette para lazımdır, ama yoksulun göz ifadesini değiştiren bir banknotu harcayan bir zengin şükretmiyor hala canı sıkılıyorsa akıl fakiri sayılabilir. Şükürler olsun zengin bir ailede dünyaya gelmediğime. Neden mi? Kıymetini bilirim ben paramında, anamında, çocuğumunda, yolda yürüyen bir yayanında, geçen günlerin her saatin zamanında, güneşin batarken o günün sonsuza kadar geri gelmeceğinide iyi bilirim iyi.
Vücudun tüm olması zenginliktir, sağlıklı olmak zenginliktir, birşeyler düşünebilmek zenginliktir. Milyonları olup ta bir çimdik tuz yiyemeyen var. Holdingleri olup miras bırakacak çocuğu olmayanlar var. Yani o para dünyanın malıdır kimse götüremez. Ama lazımdır. Allah şaşırtmayacak kadar zenginlikler nasp etsin. BAkalım nereye kadar gideriz, ne kadar ileleyebiliriz yaşadıkça öğrenir görürüz zamanla. Sağlıcakla kalın..