[Belgin ∞]

8/3


Daha önce yadsıdığınız olumlu bir özelliği sahiplenmek korkutucudur, çünkü o sizin tüm öykülerinizi ve mazeretlerinizi geride bırakmanızı gerektirir. Hayatta istediğiniz her şeyi neden elde edemediğinizin tüm nedenlerini bırakmanız gerekir. Bize büyüklüğümüzü kabul ve tasdik etmememiz öğretilmiştir. Çoğumuz bazı olumlu özelliklere sahip olduğumuza, ama diğerlerine sahip olmadığımıza inanırız. Ama, biz her şeyiz: bizi ağlatan ve bizi güldüren her şeyiz. Biz bütün halinde dürülmüş her güzel ve çirkin özelliğiz. Artık tüm niteliklerinizi tezahür ettirmenizin zamanı gelmiştir. Siz tüm listenizi sahiplenebildiğinizde, gerçekten Tanrı’nın huzurunda olacaksınız.

Bir kez biz olumlu projeksiyonlarımızı geri aldığımızda iç huzuru hissederiz; bu bizim olduğumuz halimizle mükemmel olduğumuzu bilmemizi sağlayan derin bir huzurdur. Huzur, bir gerçek benliğimizden başka bir şeymişiz gibi görünmeye çalışmayı bıraktığımızda gelir. Birçoğumuz gerçekte olduğumuzda daha değersiz ve küçük bir insanmışız gibi görünmeye çalıştığımızı fark etmeyiz. Bir biçimde biz kendimizi olduğumuz halimizle yeterli olmadığımıza ikna etmişizdir. İçinizdeki dünyanın tezahür etmesine izin verin. Ve o size özgürlük yolunu gösterecektir.


Siz tüm potansiyelinizi tanımadığınızda evrenin size tanrısal armağanlarınızı sunmasına izin vermezsiniz. Ruhunuz tüm potansiyelini gerçekleştirmeyi çok ister. Bunun gerçekleşmesini sadece siz sağlayabilirsiniz. Siz kalbinizi açıp tüm benliğinizi kucaklamayı da seçebilirsiniz, ya da bugün kimseniz onun illüzyonuyla yaşamayı da seçebilirsiniz. Ve bağışlama kendini sevmeye giden bu yolda en önemli adımdır. Biz kendimizi bir çocuğun masumiyetiyle görmeyi ve yanlış hareketlerimizi, kuşku ve güvensizliklerimizi sevgi ve şefkatle kabul etmeliyiz. Bizim katı yargılarımızı bir yana bırakıp yaptığımız hatalarla uzlaşmamız gerekiyor. Biz bağışlanmaya değer olduğumuzu bilmeliyiz. Bu tanrısal armağan bize insan olmanın bir parçasının hatalar yapmak olduğunu öğretir. BAĞIŞLAMA EGO’DAN DEĞİL, KALPTEN GELİR. Bağışlama bir seçimdir. Her zaman kırgınlıklarımızı, kızgınlıklarımızı ve yargılarımızı bırakabilir ve kendimizi ve başkalarını bağışlamayı seçebiliriz. Biz tüm projeksiyonlarımızı geri alıp armağanlarımızı bulduğumuzda, kendimize karşı şefkat de duyabiliriz. O zaman içerlediğimiz insanlara karşı şefkat de duyabiliriz. Biz başkalarında görüp nefret ettiğimiz şeyleri kendi içimizde gördüğümüzde, onlarla aramızda mevcut şeyin sorumluluğunu da üstlenebiliriz.