Yazma Terapisi iyi kötü yazdım yine bişeyler... gerçi çelişkilerim var bunu görmek kolay diğer yazılarımdan... fakat gerçekten yazarken sanki hakimiyet gidiyor elimden ve kalemim yazıyor beni sayfalara...
Duru oldum daima… ve kendimce neşe katmaya çalıştım hayatıma… dolaştırmadım kelimeleri ,standart kalıpları hiç sevmedim.kendimce yorumladım hayatı…hatalarım da oldu,bazen incilttim istemeyerek de olsa…kavgalarım oldu ve sonsuz savaşlarım da… hatta bazen aklımla kalbimin savaşından yara aldığımda…kolay kapılıp gitmedim anlamsızlaştırılan kelimelere…şarkıların sözlerini sevdim en çok,müziklerini değil.. hayatta da yaşayışları sevdim,sözde kalan söyleyişleri değil…kimi zaman bir çiçeğin koparılmasına üzülecek kadar incelirken ruhum,kalbime bi o kadar zalim oldum nedense… yanlışları yasak ettim belki bi tek kendime…sert görünen kalplerin yumuşacıklığını da gördüm,gözyaşı dökenlerin anlamsızlığını da… kelimelerin yetersiz olduğunu değilde ,nasıl anlam yitirdiğini gördüm.katı kurallarımı ve duvarlarımı yıkmadım,yıkmadığıma pişman da olmadım… ne yarar sağladım ,ne hayatı tam anlamıyla anladım…aslında hayata söyleyeceklerim hiç bitmedi… biliyorum yıllar sonrada seslanirken hayata ,kelimelerin anlamsızlıklarını katmayacağım hayatıma ve bitmeyecek söyleyeceklerim hayata…belki de bu yüzdendir ki yazılarımın son cümlelerini hiç bulamam … ve cümlelerim sonsuza gider noktalarım olmasa…
__________________ Yasadiklarimiz, düsündüklerimizin sonucudur! |