bir süredir kendime ait bir hikayemin olduğunu unutmuştum.
artık birşeyler karalama vakti geldi...
gece uyanmaları sona erdi. çoğu zaman sabaha kadar deliksiz uyuyorum...
aşırı sinirlilik hali de geçti. ilk günlerde çok fazla gergindim...
ve en önemlisi rüyalarıma bakış açım değişti. bunda sevgili rüya üstadımız shamanic ile konuşmamız etkili oldu. artık onlardan nefret etmiyorum her ne kadar kabus görmeye devam etsemde...
kabuslar çok sık olmamakla birlikte uykumu meşgul ediyor ama önemli değil çünkü onlara daha pozitif bakabilmeyi öğrendim... özellikle bu konuda engin fikirlerini benimle paylaşmaktan çekinmeyen shamanic'e buradan tekrar teşekkür ediyorum 96
şu an yapmak istediğim tek şey rüya görüyorken rüyada olduğumu farkedip gördüğüm objelerle konuşabilmek... onlara neden rüyamdasınız diyebilmek istiyorum sadece...