merhabaaa arkadaşlar;
çok mutluyum biliyor musunuz... Bende bişey değişmedi mi yahu derken, şimdi kendimi yazarken bulduğumda farkettim; çekingenliğimi kırmaya başladığımı
kendimi ne kadar da yalnız hisseder ve düşüncelerimden dolayı hep küçümser, eleştirirdim. Sizlerle çoğalmak ve paylaşarak bir olduğumuzu görmek bana coşku ve güven veriyor...
şimdi diş sıkma problemimi hatırladım (hatırladım diyorum, çünkü 1 ay önce, telkinlere kapımı açarken onu da yollayıvermişim)
Üniversite yurdunda, de ilk kez kalabalık bir ortam ve ailemden ayrı yaşadım. O kadar ürkektim ki, herkes eğlenirdi benim saf halimle. Bir sabah ranzamın üst tarafında yatan arkadaşım, heyecanla gece yaşadıklarını anlatıyordu. Odaya bir kurbağa girmiş ve beni uyandırdı diyordu, üstten aramaya başlamış ama benden başka kurbağa görememiş
öyle tuhaf sesler çıkıyormuş ki benden; ilk kez dişlerimi gıcırdattığımı öğrendiğim o günden sonra tam 10 yıl geçti...
Geçmişi tebessümle hatırlamanız dileğiyle, sevgiler...