[gülpor]

devam; düşündümde 24 yaşına kadar hayatım ,kendimi hep anneme beğendirmekle geçmiş ,ona göre ben hiçbişeyi doğru dürüst yapamayan tam bir beceriksizdim,sanırım fazladan dünyaya gelen bir çocuk olduğum için,hep aşağılandım,ne gerek vardı şimdi kocaman bir aileye seyirci gelmeye dimi ama...

aslında yazarken bile birşey hissetmiyorum artık,ailemle ilgili hiçbir duygu yoğunluğu yok,hepsini affettimhımmm bunları sanırım,kendimi yazarken arınmış görmek için yazdım,çünkü artık inanın,olumsuz bişey ne düşünmek nede yazmak istiyorum,çünkü hayatta kaybedicek zamanım yok ,sahip olduklarım için şükretmeyi seçiyorum