 Cevap: OKUMAYIN....BU GÜNLÜK SİZİN İÇİN DEĞİL....
Siyahçanın günlüğüne uğradım... biraz derleşim diye... abktım orda durum daha karışık... kendi günlüğüme yazayım bari...
aslında başka bir sayfa açıp bu yazacaklarımı günlüğümden ayrı tutmak istiyordum... siyahçam beni anlar diye ona gittim.... oda günlüğünden gitmiş.... şimdi birde ona üzüldüm... offfff offfffff...
benim de bir AYIŞIĞIM var...onun sahte ışığı için KARANLIĞI kabul ettim.. öyleki bazen ışığını bile göremem... uzay gibi boşluk olur .... kara bir delik olup içine çeker...
GÜNEŞİ özlerim o an...ama suçluluk duyarım özlemimden.... güneşi görmek isterim... sıcağını hissetmek isterim... günışığının canlılığını... tüm doğanın uyanışını ... yeni güne başlayışını....AYDINLIĞIN nasıl olduğunu hatırlamaya çalışırım... hayatın o gününü yaşayanlara imrenirim...
onun karanlık dünyasında AYIŞIĞIM la soğuk ve karanlıktan korkarak yaşarım...
ona sığınmak isterim..... ama ısıtamaz beni ışığı...
yeterince aydınlatamaz korktuğum kuytu köşeleri...
sokulmak .... sığınmak isterim....
BİRAZ ISITSAN......
BİRAZ AYDINLATSAN.....DERİM
hemen öfkelenir.... GİT der.... GÜNEŞE GİT....
GİTMEM.......... GİDEMEM....
BÖYLE YAŞAR DURURUM... ÜŞÜYÜP KORKARAK.....
|