[serpil22]

Hayatlarımızda yolunda gitmeyen şeyler olduğunda, sıkıntılı dönemler yaşadığımızda ya da “iyi güzel de, şöyle şöyle de olsa” deyip bişeyleri geliştirmek, değiştirmek, çıtayı yükseltmek istediğimizde hep bişeylere tutunmak istiyoruz; “şöyle sihirli bir değnek olsa da hoooppp düzelse olan biten” diyoruz, kitaplar okuyor eğitimlere gidiyoruz. Sanki bi şekilde “noksan”mışız da, tamamlanmak ve mutlu olmak için kendimizi geliştirmemiz gerekiyormuş gibi düşünüyoruz. Oysa ilginç gerçek şu ki kendimizi geliştiremeyiz, çünkü bizde aslında yanlış ya da eksik bişey yok.. “Nasıl yani, o kadar yazdığın kişisel gelişim yazılarına ne oldu?” diyorsunuz değil mi? Bakın açıklayayım:

Yanlış olan şey, kendimizle ve hayatla ilgili “inançlarımız”..

Peki ne yapacağız?...

Evvela şunu kabul edin: Mutlu ve başarılı olmak için gerekli olan / ihtiyaç duyduğunuz herşeye ZATEN sahipsiniz. Zaten sahip olduğunuz bişeyleri de bulmak durumunda değilsiniz. Onca kitap, seminer, eğitim ne işe mi yarıyor peki? Eğer dersinizi iyi çalıştıysanız, onlar da aslında herşeyin sizde başladığını ve bittiğini, “gücün” sizin özünüzde olduğunu söylüyor. Şunları değiştirin, bunları yapın, şu cümleleri söyleyin reçeteleri aslında ne diyor biliyor musunuz: “Hey uyan artık, gücünün farkına var, güçlü olduğuna inan, sen istediğin herşeyi yapabilirsin, kendini küçümseme ve değerinin farkına var...” Aynen böyle diyor..

Olmasını istediğiniz, düşününce sizi mutlu eden, heyecanlandıran, hani şöyle yüreğinizi titreten bişeyi aklınıza getirin. Hissiniz buyken bilin ki isteklerinizle “uyum” içindesiniz ve biliçaltı seviyesinde kendinizi sabote etmekten uzaktasınız. İşte tam da bu anda, siz artık kurban rolünde değilsiniz ve hayatınızın esas oğlanı ya da kızısınız.. :) Ve inanın bu esas oğlan / kız, içinde tüm bilgileri, bilgelikleri, cevapları, çözümleri barındırıyor. Bundan sonrası ise “kaderim buymuş” deyip öylesine yaşamayı bi yana bırakıp, hayatınızı nasıl yaşamak, nasıl düzenlemek istiyorsanız bunun için gerekenleri öğrenmek. İşte kişisel gelişim dediğimiz kavramın özü bu... Ve ancak böylece döngüler yaşamaktan, tarihi tekerrür ettirmekten kurtulur ve yeni bir tarih yaratırsınız.. :)

Anladık ki güç bizde; şöyle güzel, allı pullu, çiçekli böcekli bir tarih yaratalım dedik.. Ee zaten her an yaratmaktasınız: “Dondurma yedim ya kesin boğazım şişer / çok güldük ağlamayalım / bunu hayatta yapamam / öyle söyleyemem / ben kim ev almak kim....” deyip de bunların olmasının sorumluluğunu kahpe feleğe atmaktan vazgeçin.. Hayatınızı bilinçli bir şekilde yaratmak istiyor musunuz, yoksa “bilinçaltım efendimdir, o ne derse o olur” mu diyorsunuz? Hayatınızı yaratma sorumluluğunu elinize alın.. Evrenle uyum içinde, kendinizle uyum içinde olduğunuz sürece herşey öyle tıkır tıkır işler ki.. Bilinçaltınızın engel çıkardığı, yolunuza taş koyduğu anları farkedin, güzel bir ev görüp iç geçirdiğinizde “hayatta alamam, kimbilir kaç liradır..” diyorsa “bir ses”, anlayın ki bilinçaltı devrededir ve artık onun şöyle bir temizlenme zamanı gelmiştir..

Bilinçaltı temizliği demişken bakın aklıma ne geldi: Kuantum düşünce tekniği eğitimi aldığımda bilinçaltımda temizlenmesi gereken kalıpları o güne kadar nasıl da “doğru” gördüğümü ve beni aslında nasıl da “engellediklerini” anladığımda dehşete kapılmıştım.. Ve ne oldu biliyor musunuz, 2.gün sabah eğitime gitmek üzere arabaya bindiğimde önce dikiz aynalarından birinin yerinde olmadığını fark edip ne olduğunu anlamak üzere arabadan inince diğerinin de kırık olduğunu farkettim!.. İki aynanın kasası da muhtemelen aldıkları tekmelerle yerlerinden çıkmışlar, boyunları bükük vaziyette duruyorlardı. Pazar sabahı, servis kapalı, dikiz aynaları kırık ve neymiş, ben eğitime gidiyormuşum.. Kardeşimi uyandırıp onun arabasını aldım ve yolda giderken düşündüm: Şimdi bu niye olmuştu, vardı illa ki bi dersi.. Yol boyu kendi kendimle konuşarak giderken farkettim ki, kırılan aynaların mesajı çok açıktı: Ben bilinçaltımda köklü bir temizliğe kalkışmış ve eski kalıplarımı / kodlarımı yenileriyle değiştirmek ve de dönüşmek üzere yola çıkmıştım. Tabii ki artık bu yeni yolda eski bakış açılarının yeri yoktu ve tabii ki artık eski aynalardan bakmayacaktım. :)

Evrenle uyum içinde aktığımızda, çekim yasasının özünü anladığımızda görüyoruz ki, kişisel gelişim dediğimiz şey aslında özümüzde var olan tüm bilgileri, tüm çözümleri açığa çıkarmak.. Bişeylere sahip olmak için sadece istemenin yetmediğini, ona odaklanmak ya da başka bir deyişle “hedefe kitlenmek” gerektiğini, bunu yaparken de bilinçaltı seviyesinde istemediğimiz şeye odaklanmamak gerektiğini anladığımız anda sahiden olay çözülüyor..

Lütfen siz de kişisel gelişin; kendinizle ve hayata bakışınızla ilgili inançlarınızı geliştirin:

* OLMAMASINI değil, OLMASINI istediğiniz şeye odaklanın, * İstemekle yetinmeyin, evrenle işbirliği yapın ve istediğiniz şeyin size gelmesine İZİN VERin; bunun için de o andaki DUYGULARınızı takip edin: Ağzınızdan çıkanın sizde uyandırdığı duyguya bakın, ev alayım derken içinizde bir sıkıntı duyuyorsanız, ya da bir korku, şüphe, kuşku hissediyorsanız bilin ki aslında evrene gönderdiğiniz mesaj hiç de izin verici değil. İstediğiniz şeye direnç göstermeyin, olmasına izin verin... * Siz hayata nasıl bakarsanız, hayat da size öyle bakar!.. Hayat zor derseniz zor olur, kolay derseniz kolay.. Bakış açınızı, aynalarınızı değiştirin ve de farkı farkedin