[Belgin ∞]

Bilemedim kendime mi yazsam yoksa sana mı? Neden böyle sürünceme de kaldım ki ben, hiç kalmazdım oysa bilirdim çoğu zaman ne yapacağımı.

Belki seni büyütebilirim, Nasıl Yaparım'ı na cevap olabilirim diye sana koştum geldim. Yeni açtım gözlerimi henüz güne, muhteşem bir sesle doldu kulaklarım önce kalbimi okşayan, dünümün üzerine orta şekerli bir kahve gibi gelen. Ardından bu dünyaya gelmemdeki ilk amacım olan yazmakla, kelimeleri doğru yerlere bazı bazı koyup bir şiir oluşturduğum, bazen de ipin ucunu aramadığım..

Nasılım şimdi biliyor musun? Hani çocuğunun okuma bayramında bir anne gururla izlerken bilemez ya döksem mi dökmesem mi yaşlarımı diye, ardından kimseden utanmadan, çevresine bakmadan sevgisiyle, coşkusuyla, o An'la ilmek ilmek oluşturdurduklarını, boşaltır ya pınarlarını..

Ne kadar ihtiyacım varmış, yüreğim nasıl susamış bu sözlere anlatmak mümkün değil. Bu sabah bana yaşattığın duyguyu asla unutmayacağım sözüm kendime olsun.

Teşekkür ederim, Seni Seviyorum