İnsanları anlamayı bıraktım artık anlamadan ama anlayışla. Öyle yapıyorsa öyle hissediyor demek ki şeklinde. İyilik=Aptallık mı ya da İyilik=acizlik mi?
Karşı koymaya gücümüz olmadığı için mi iyiyiz??? Kimseyi kırmak istemiyorum ama sadece bu. Onu bozduğum zaman yüzünün kızardığını, gülümsemeye çalışıp bunu başaramadığını görmek istemiyorum sadece. Kendimi kötü hissediyorum. İnsanları kırmak çok kolay zaten. Ben de acaip laf cambazıyımdır ama yapmak is-te-mi-yorum. Çıkması gerektiği yerde çıkıyor sesim (sanırım
). Anlamıyorum neden üstüme geliyorlar? Özellikle erkekler??? Çok kötü hissediyorum. Benimle alay ettiklerinde
Yanlış nerede?