 Cevap: Mesut'un Günlüğü
Yeni birgün daha.Kalkıyorum yatağımdan aslında kalkmaya çalışıyorum.En sevdiğim uyku hali belki de bu.Yarı uykulu yarı uyanık.neyse bi süre sonra kalkıyorum.Şimdi dışardayım.Daha erken.Hava çok güzel.Bulunduğum yerde ayçekirdeği manzarası var.Şimdi oraya bakıyorum.Burda güne bakan diyoralr ayçekirdeğine.Güneş daha yeni yeni yükseliyo.Günebakanların boynu bükük.Güneş yükseldikçe günebakanalrında boynu yükseliyo.Güneş yokken kuşbakışı yeşil gözüken güne bakanlar,güneşin yükselmesiyle kuşbakışı sapsarı oluyo.Ozaman ki manzaraya doyum olmuyo.Düşündüm ben de bi insanalrda öyle değilmiyiz.İçimizde sevgi yoksa yaşama sevinci yoksa boynu bükük değilmiyiz.Gözümüzdeki o yaşam ışıltısı kaybolmuyor mu?Ama içimizdeki sevgi; günebakanların güneşi görmesiyle boyunlarını yerden kaldırıp yükselmesi gibi,yükseldikçe bizimde boynumuz yükseliyor.O zaman yaşam enerjisiyle doluyoruz.Gözümüzdeki o yaşam ışıltısı ile çevreye mutluluk saçıyoruz.İnsanı insan yapan sevgi.Mutluluğu uzaklarda aramaya gerek yok.Mutluluk yüreğinde gizli.SEVGİ DOLU GÜNLER... |