[ismira]

asiyah Nickli Üyeden Alıntı

ismira, bu mesajını okumadan tam 5 dakika 37 sn önce aynısını düşünüp telkin açmıştım. Dinliyordum. Siteye girdim ve mesajını okudum. Evet aynen dediğin gibi. En azından bu...
Şu anda tembel uyuşuk ve donuk olmasaydım resim yapardım. ve ders çalışırdım.

Hepinize teşekkür borçluyum. Sevgiler...

Telkinlere devam edelim şimdilik. Bu konuda kararlılık iyidir. Üç beş gün dinleyip, azıcık pozitif hissedince bırakmanın yararı olmadığı tecrübelerle sabit. Forumdaki kullanım önerileri binlerce deneyimin sonucu, bu yüzden önerildiği şekilde kullanmak iyidir. Amerika'yı yeniden keşfetmeye gerek var mı sence?

Aahh... resim yapmak!.. O ne güzel bir şey! Ben de resim yapmayı çok severim. Severim de bir türlü oturup yapmam. Her türlü malzemeyi alıp, dergilerimi de alıp bütün hazırlığımı yapıp, sonra da tek fırça atmadan kaldım.Bak aklıma getirdin şimdi. Resim kursuna gitmiştim bir ara. Aslına bakarsan o kadar güzel bir duyguydu ki resim yapmak. Sonsuzluğa yolculuk gibi hissederdim... Yaşamda hiç bir şeyin kesin olmadığı, hatanın hata değil yeninin bir unsuru olabileceği, rengin, şeklin, görüntünün, algının her an değişebileceği, olasılıkların sınırsız olduğu...vs. Ne güzeldi resim yaparken kendini kaptırıp gitmek! Çevrendeki seslerden kopmak, hatta sana seslenildiğinde bile duymayacak kadar o resmin içinde sonsuzluğa akıp gitmek...

Hay sen çok yaşa asiyah! İyi ki varsın, depreşti resim yapma arzum sayende. O muhteşem hazzı yeniden yaşamak!

Peki bunu nasıl yaparım? Kendime bunu nasıl sağlarım? (İlk olarak izninle bu bölümü kendi günlüğüme de kaydedeceğim ve planlama yapacağım)

Peki sen nasıl yaparsın?
Kendini senin için çok özel yeri olan, çok sevdiğin bir kişinin yerine koysan ve ona bir resim hediye etmek istesen, bu nasıl bir şey olurdu?
Sonra o resmi yapmaya başlasan, nasıl bir şey olurdu?..