Alıntı:
ismira Nickli Üyeden Alıntı
 Biliyor musun asiyah, belki farkında değilsin ama duygularını sen benden daha kolay dile getiriyorsun, paylaşıyorsun. Bence sen de çok şanslısın. Yazarak kendini ifade etme yönüne gelince; Ben yazmaktan çok konuşmayı seven biriyim, biriydim ya da. Çünkü söz düşünceden yavaş, yazı sözden de yavaş gelirdi. Yazmaya sabrım olmazdı, bir. Telefon mesajlarına bile arayarak cevap verirdim. İkincisi yazmaya kalksam düşündüğüm o kadar detayı aktarmak hem zor hem de fazlaca konu dağıtmak gibi olurdu.
( İfade yeteneğim iyidir.Saatlerce konuşup anlatabilirim )
Ha, bir de üçüncüsü var; benim mesleğim resmi kurumlarla yazışmaya ve resmi üsluba dayalı olduğu için, kişisel konularda yazdıklarım da bazen resmiyete kaçıyor ya da mekanik gelebiliyordu. Şimdi, bu forumda, telkinlerin etki süreçleriyle birlikte yazmaya başladım. Bu foruma katılarak, telkinleri dinleyerek içindeki yetenekleri açığa çıkaracak ortamı bulan o şanslılardan biri de kim biliyor musun? Tabii ki de SEEENNNN...   |
Merhaba ismira,
Duygularımı dile getirirken ya da kaleme dökerken hep zorlanıyorum. Aslında asla dile getiremiyorum. Yazarken de çok az yazıyorum. Zaten benim konuşma problemim var galiba. Düşüncelerimi konuşarak aktaramıyorum. Birbirine karışıyor. Yazarken daha düzenli ve titiz anlatabiliyorum. Ama yazarsam tabii. Bugüne kadar birinin yüzüne bakıp ne için üzüldüğümü söyleyebilmiş değilim hiç. Bunun nedenini bilmiyorum.
Günlük tutuyordum. Tutuyorum yani. 2007'den beri. Ama yaklaşık 10 sayfa yazmışım bugüne kadar. Kendi duygularımı yazarken çok tedirgin oluyorum. Kendimi çok kapatıyorum diğer insanlara karşı. Hiç kimsenin bilmediği sırlarım var hala.
Ha bir de şiir yazıyorum. Arada bir de düzyazı. Kendi duygularımı yazdığım şiirler o kadar saçma ve komik oluyor ki! Ama hayalimdeki şiiri yazarken çok güzel yazıyorum. Yani işin içine 'ben' girince bozuluyor, tıkanıyorum. Günlükte de şiirde de.
:) Umarım söylediğin gibidir... Çok incesin hakikaten.