benimde karabiber isminde bir kedim vardı, sabaha karşı acıktığı zaman aynen bir bebek gibi sesler çıkarırdı.sonra ihtiyaçları için dışarı çıkar, gezer gelir apartmanın önünde bekler, gelen biri varsa içeri gelir kapının zilini çaldırıdı.ne kadar aç olursa olsun ciğerini yemeden önce bacaklarıma sürtünür teşekkür eder yemeğe öyle başlardı.bazen oğluma ve eşime şu karabiberi örnek alın yemeğe başlamadan teşekkür ediyor öyle başlıyor, derdim...tabağın da mutlaka bir parça artırırdı,nedense...yiyeceğini nerede gösterdiğsek orda yeri...belli bir örtüsü vardı sadece orda uyurdu.o kadar sözlerimizi anlardı ki cevap verirdi hareketleriyle...oğlum
ten düşmüştü ağlıyor devamlı.ona o kadar üzüldükü hiç başından kalkmadı ..dizindeki yarayı yalamaya kalktı iyileştirmek için...kedilerin dilinde antibiyotik etkisi yapan bir madde varmış.yaralarını yalayarak iyileştiriyorlar...o kadar arıyorum ki..kedilerin de karakterleri oluyor insanlar gibi kedi besleyen arkadaşlar bana hak verecektir mutlaka...bana kedimi hatırlattınız teşekkür ederim paylaşım için sevgiler...