A benim güzel kardeşim.öyle polyanacılıkla rafa kaldırmakla olmuyor.bende senin gibi yıllarca yaptım.birgün geliyor pat diye önüne çıkıp geliyor.hatta kartopu gibi büyüyerek karşına çıkıyor.bu foruma girince öğrendim ki sorunun neyse onunla yüzleş korku mu sıkıntımı olay mı neyse...bunları yaz kabul ettini söyle...bunun sende misafir olduğunu sana ait olmadığını kabul et.gitmesine izin ver.üzüntü çekme gereksinimi de serbest bırakıyorum de..çünkü bizler acı çekmekten zevk alır duruma geliyoruz bazen...kucaklıyorum ve serbest bırakıyorum de.eğer kendine kızıyorsan bu konuda pişmanlikların varsa kendimi bağışlıyorum başka kişler varsa onları bağışla...üzüntü sana acı vermeden çıkar gider.bu üzüntüden dersimi aldım daha fazla acı vermeden gitmesine izin veriyorum.acı çekmedende dersimi alırım dediğin zaman pılısını pırtısını toplar gider.bende bunlar Redflowersın derindeki korku ve üzüntüler konusundan birebir uyguladım hayatıma.sana aynen yazdım.kucaklamak kelimeleri garip gelebilir ama çok faydalı.örneğin günahlarımı kabul ediyor ve kucaklıyorum.dediğin anda sendden uzaklaşmasını sağlıyorsun...şanal günselinin kitaplarını da tavsiye ederim...sevgiler.yalnız değilsin yardımcı olurum...bende yaşadım bu acı ve üzüntüleri...sevgiler